Wat een tijd!

Jo (84) en Jan (90) uit America, getrouwd

Show

Wat een tijd! Ja, dat is het, een rare tijd. Toen we in China op de tv mensen mondkapjes zagen dragen, was het voor ons nog een ver van mijn bed show. Maar dat die show over de hele wereld zou gaan, daar dacht toen nog niemand aan. En begin maart werd alles anders. Wat hebben we moeten wennen aan het thuis blijven, alle bijeenkomsten werden afgelast. Het sociale leven was er niet meer.

Geen dienst

Wij wonen in het Limburgse dorp America met ruim 2.000 inwoners, waarvan je later hoorde dat er iemand overleden was, waar je anders een dienst voor zou zingen in de kerk.

Samen kaarten

Wij hebben het geluk dat we nog samen zijn en erg vitaal. Samen iedere dag de krant lezen en daarna een wandeling maken door de natuur van drie tot vier kilometer. We nemen de hond van onze dochter mee die een paar huizen verder woont. Het samen kaarten is ook een gewoonte geworden die iedere dag wordt herhaald.

Legpuzzels

Mij gaat er geen sudoku puzzel langs de neus. Het bibliotheekabonnement daar heb ik veel plezier in,  want lezen is ook een grote hobby. Mijn man kan veel tijd kwijt in legpuzzels, wat hij alleen in de oorlog heeft gedaan. Daar hebben de kinderen hem nu weer aan geholpen. Hij is gestart met kinderpuzzels van vrienden en nu al gevorderd tot 500 stukken (en dan wordt hij over twee maanden 91 jaar).

Leven wat losser

We genieten nu weer meer, nu het leven wat losser is. Alleen hopen we dat het niet weer een keer terug komt.