Flip (68) uit Rotterdam, verloor in juli haar vriendin Claudia (75): “Haar eenzaamheid en isolement werden versterkt door de beperkende coronamaatregelen.”
Ze had geen nabestaanden. Ze stierf op donderdag 15 juli, op dezelfde dag als Peter R. de Vries, die door zijn hoofd werd geschoten in de Lange Leidsedwarsstraat, niet ver van de Buiten Oranjestraat waar ze woonde.
De politie trof haar aan op zaterdag 10 juli in haar slaapkamer, ondervoed en uitgedroogd. Ernstig verzwakt. Vermagerd, vereenzaamd.
Een paar weken eerder op 19 juni, een dag na mijn verjaardag had ze me nog gemaild. Ze feliciteerde me: ‘Lieve Flip, volgens mij ben je jarig vandaag …’ Ze moet toen al ziek zijn geweest, misschien op bed hebben gelegen. We kenden elkaar ruim dertig jaar, nooit vergat ze mijn verjaardag.
Ze reageerde niet op mijn telefoontjes. Op welk tijdstip ik ook belde, ’s ochtends, ’s middags, ’s avonds, geen gehoor. Voicemail had ze niet. Hoe groter mijn zorgen werden des te langer liet ik hem overgaan. Eindeloos.
Zaterdagochtend 10 juli waarschuwde ik de politie, die naar haar woning reden en via het keukenraam binnen wisten te komen. Ze werd met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd.
De politie vertelde dat ze na weken in bed te hebben gelegen, opstond, door haar benen zakte en op de grond was blijven liggen, dagenlang. De telefoon had ze gehoord, maar ze kon er niet bij.
Ze lag in het OLVG, waar ik haar bezocht. Haar kamerdeur stond open. Ze wilde niet meer. Berustend was ze. Zonder zichtbare emotie, onverschillig bijna. Vastberaden, helder van geest. Niets maakte haar nog wat uit. Niemand. Ze weigerde iedere behandeling. Zacht en moeizaam praatte ze. Dorst had ze gehad, vertelde ze, zo verschrikkelijk was het geweest, het vreselijkste wat ze ooit in haar leven had meegemaakt.
‘Wil je nu wat drinken?’ vroeg ik.
‘Cola Light’, zei ze.
Ze keek me aan en zei: ‘Als ik een damespistool in mijn nachtkastje had gehad, zou ik mezelf een kogel door mijn kop hebben geschoten.’
Ik knikte. Damespistool? dacht ik. Wat is dat? Bestaan die? Nooit van gehoord. Damespistool, kogel, ik moest aan Peter R. de Vries denken. Hij zou wel geweten hebben wat een damespistool is. En ik zag de immense bloemenzee voor me in de Lange Leidsedwarsstraat, dichtbij de Buiten Oranjestraat waar Claudia woonde. Dichtbij, maar zo ver weg. Mijlenver.