Het klinkt wat cru, maar het is gewoon het lot

Dick (92) uit Gelderland, getrouwd met Mini (91), zij wonen zelfstandig

Zoveel te lezen

Het gaat goed met mijn vrouw en mij. Alles gaat zijn gangetje. Wij komen tijd tekort. We hebben veel tijd en spenderen dat voornamelijk aan lezen, maar er is zoveel te lezen. Ik ben gestopt met het lezen van de krant. Dat kostte teveel tijd en het nieuws is toch niet heel positief. Als ik boodschappen doe, lees ik stiekem de koppen van de krant. Daarnaast kijk ik ook nog wel het journaal om bij te blijven. Wij lezen veel vaderlandse geschiedenis. Ik vind dat prachtig om te lezen: over mijn eigen geschiedenis toen ik al leefde, maar ook van onze voorouders. Ik lees nu ‘Erfgoed van Nederland’ van professor doctor Manning.

Havik kuikentjes

Mijn vrouw en ik vermaken ons in ieder geval. Wij hebben uitzicht op een boom waar dit voorjaar een havik een nestje heeft gebouwd en kuikens heeft gekregen. Dankzij een verrekijker die wij hebben aangeschaft konden wij het geheel goed aanschouwen.

Natuurkracht

Ik heb een beetje moeite met de huidige aanpak. Virussen zijn er al lang en het is natuurlijk vervelend als er eentje pathologie veroorzaakt. We hebben in de loop der eeuwen verschillende epidemieën gehad. Het klinkt wat cru, maar het is gewoon het lot. Als je het virus niet kan weerstaan, word je weggemaaid en als je het wel lukt kan je blijven. Het is een kracht van de natuur die willekeurig te werk gaat.

Constant schipperen

Toen het begon, was ik al bang dat de hele economie zou instorten. Nu blijkt inderdaad een groot deel van de economie op zijn gat te liggen. Als we de economie willen stimuleren, stijgen de besmettingen weer. We zijn constant aan het schipperen tussen verschillende uitkomsten, waaronder gezondheid en de economie. De huidige maatregelen zijn voor mij niet meteen een vanzelfsprekende keus. Het beschermen van ‘de zwakkeren’, waartoe ik door mijn leeftijd behoor, moet niet meer kosten dan het oplevert. Het zou mooi zijn als er een werkzaam vaccin komt zodat die keuze niet meer gemaakt hoeft te worden. Al zitten er in potentie honderden virussen te wachten op hun kans.

Afscheid

Vrienden en familie die willen langskomen, zijn welkom. Met onze leeftijd heb je helaas steeds minder mensen om je heen. Veel mensen vallen weg, waardoor je wel meer begrafenissen hebt. Laatst hadden we een begrafenis van een dierbaar familielid waarbij wij niet aanwezig mochten zijn door corona. Dat vonden wij beiden heel erg jammer.

Het fietsen opgegeven

Ik was net bij de huisarts voor een klein kwaaltje. Erg leuke man. Ik kan daar heel erg mee babbelen. Mijn vrouw voelt zich dan opgelaten omdat ik de dokter dan bezighoud terwijl zijn wachtkamer vol zit. De huisarts zei altijd: “Als je 80 of 90 bent, dan heb je het wel een beetje bekeken.” Ik moest daar altijd om lachen, maar hij heeft wel een beetje gelijk. Mini en ik hebben helaas recent het fietsen opgegeven. Na een paar keer van de fiets gevallen te zijn, hebben we maar besloten dat het niet verstandig is. Het is jammer, maar verder is ons nog veel narigheid gespaard gebleven.

Belangrijke thema’s

Of ik nog een tip heb? Nou, ik kan wel mijn visie over iets geven. Ik heb het gevoel dat de maatschappij wat individualistischer is dan vroeger. Veel thema’s komen niet meer aan bod voor de massa. Filosofie of kunst zijn meer op de achtergrond geraakt, terwijl die ook belangrijk zijn. Hoe ga je om met tegenslagen of verwerk je problemen? Dit zijn persoonlijke skills die ook geleerd moeten worden. Vroeger gebeurde dat vooral in religieuze kringen. Toen ging de massa nog op zondag praten met mensen van hun zuil over de belangrijke thema’s van het leven. Daarin had religie veel waarde denk ik, maar het lost natuurlijk niet alles op. Toch denk ik dat het nadenken over belangrijke thema’s en daarover met anderen praten, een leerzame school was.