Wil (70) uit Amstelveen, getrouwd met Jan, mantelzorger en vrijwilliger
Op de been blijven
Alles is corona op televisie en in de media. Het houdt je de hele dag bezig. Je moet af en toe denken: ik ga een boek lezen. Of je bent in de tuin bezig, dan denk je er niet aan. Ik hou me keurig aan de regels. Ik blijf zoveel mogelijk thuis, doe zo min mogelijk boodschappen. Als ik ga fietsen, ga ik meteen de polder in. En ik ga niet in het weekend. Ik doe alles om het niet te krijgen. Je wordt wel steeds een beetje banger. Wat gaat er met Jan gebeuren als ik ziek word? Als ik opgenomen zou moeten worden, dan kan Jan niet alleen thuis zijn. Ik moet op de been blijven. Ik moet hem kunnen verzorgen. Daar denk ik over na.
Niet naar de IC
Mocht ik corona krijgen en het gaat heel slecht met mij, dat alles uitvalt, dan hoef ik niet meer naar de IC. Van het leven na de IC denk ik: is dat het allemaal waard? Daarbij vind ik dat je beter mensen kunt redden die jong en gezond zijn. Oudere mensen hebben een beetje een leven gehad, al ben ik niet eens zo oud. Ik wil niet dood, maar je moet reëel zijn. Zo is het leven: de ouderen moeten voor de jongeren gaan.
Het financiële plaatje
Als ouderen zitten we in de gevarenhoek om het te krijgen, maar wij hebben geen zorg over het financiële plaatje. AOW en pensioen worden gestort. Ik maak me zorgen over onze kinderen. Mijn schoonzoon heeft zijn tattooshop moeten sluiten en mijn dochter doet een opleiding. Er komt nu geen geld binnen, gelukkig heeft zij in augustus een baan. Ik maak me zorgen over de horeca, de winkels, mensen die net een eigen zaak hebben geopend. Ik ga nu niet naar de winkel voor nieuwe schoenen en koop geen jurkje voor de zomer. Duizenden mensen doen dat niet.
Buikspieroefeningen
Veel activiteiten vallen weg: naar het museum, fietsen met vriendinnen, een terrasje pakken. Het is zonde van het lekkere weer. Het contact over de app is gelukkig heel gezellig. In de familieapp delen we hoe het gaat en er worden veel grappige filmpjes doorgestuurd. Van de sport hebben we ook een hele leuke groep en een leuke begeleidster. Zij stuurt lessen over de app en die doe ik dan op de iPad. Ze moedigt ons aan: ‘Dames, doe voordat je naar bed gaat nog even de plank en je buikspieroefeningen’. Dat doe ik iedere dag. We liggen tegenwoordig wel langer in bed. Maar voordat ik ga douchen, om 10.15 uur, doe ik altijd mee met Olga Commandeur.
De kleinkinderen
De jongens zitten op de HAVO en hebben school via de computer. In een tussenuur bellen ze me op, met beeld. Ze hebben een boksbal in de tuin hangen en gaan af en toe even flink boksen. Ook voetballen ze in de tuin. Daar krijg ik dan foto’s van, dat vind ik leuk. De hond is nog nooit zo vaak en zo lang uit geweest. Die ligt straks op apegapen. Als ik ze vraag hoe het gaat, vinden ze het wel erg saai dat ze hun vrienden niet kunnen zien. En die ene heeft net een vriendinnetje en is hartstikke verliefd. Dat moet nu ook allemaal via FaceTime.
Als een kaartenhuis
Buiten de ziekte om denk ik: wat komt er op ons af? Dat vind ik griezelig. Ik denk dat het een verschrikkelijke tijd wordt. Alle dingen die we hebben opgebouwd, die storten als een kaartenhuis in elkaar. Mijn zwager las altijd veel en zei regelmatig: weet je, als een virus het laboratorium ontglipt, staat de hele wereld op zijn kop. Wij vonden hem altijd zo negatief, maar nu denk ik: hij had gelijk.