Juul (67) uit het dorp Nederland in Colorado (Verenigde Staten), gepensioneerd internist, woont samen met haar zoon
Corona in de kliniek
Ik werkte als internist, gespecialiseerd in infectieziekten, voor het VA (Veteran Affairs) Medical Center in Charleston, South Carolina. In april 2019 heb ik een huis gekocht in het plaatsje Nederland, in de staat Colorado. Mijn zoon is daar toen al gaan wonen, zelf was ik nog aan het werk in South Carolina en woonde ik er tijdelijk in een huurwoning. Toen ik nog werkte, werden wij als infectieziekten-artsen bij elk geval van corona ingeroepen en ik voelde me in zekere zin wat bedreigd, want door mijn leeftijd en mijn hoge bloeddruk zat ik in een risicogroep. Mijn zoon maakte zich ontzettend zorgen, net als de hele familie die riep: ’Oh, zorg alsjeblieft dat je het niet krijgt’. In die tijd wisten we er natuurlijk nog vrij weinig van, wat veilig was en wat niet. En ook al had men op mijn werk geregeld dat ik de coronapatiënten die opgenomen waren niet hoefde te zien, ik moest nog wel naar andere patiënten in de kliniek. Ook om te helpen.
Eerder met pensioen
Wij werkten in drie verschillende ziekenhuizen en mijn collega’s waren druk bezig met de opgenomen coronapatiënten, dus samen met een paar collega’s die ook boven de 65 waren deden wij alle andere patiënten in de kliniek. Toen heb ik besloten om te vragen of ik eerder met pensioen kon. Dus corona heeft zeker invloed gehad op mijn werk en daarnaast ben ik dus verhuisd naar een heel nieuwe plaats, waar ik niemand kende behalve mijn zoon. Hij heeft mij in april 2020 uit South Carolina gered. Wij hebben een camper en hij heeft mij daarmee opgehaald. Op de terugweg naar Colorado hebben we in de camper overnacht omdat alles toen gesloten was.
Veel toeristen
In de afgelopen negen maanden heb ik heel weinig mensen ontmoet omdat je hier een beetje geïsoleerd bent. Dit dorp ligt 25 kilometer buiten de stad Boulder en iets van 35 kilometer van Denver. Het ligt in de bergen en is ontzettend populair in de zomer, dan komen hier veel mensen uit de grote steden voor dagrecreatie. Ons huis ligt aan een groot meer, daar komen mensen vissen. Dus het is in de weekends ontzettend vol hier en in de winter is het druk met skiërs. Het skigebied ligt hier een kwartiertje vandaan. In het weekend, wat vaak van vrijdag tot en met maandag is, voel ik me niet veilig om het dorp in te gaan of wandelingen te maken in de buurt omdat het zo druk is. Heel veel toeristen doen geen mondkapje voor en houden zich niet aan de twee meter afstand. Het heeft me zeker ontzettend beperkt in het maken van nieuwe kennissen en vrienden.
Trump
Het is hier zeker geen ‘Trump City’, het plaatsje Nederland is een soort hippieplaats met erg liberale bewoners. De mensen hier zijn ruimdenkend en houden zich heel goed aan de regels wat betreft afstand houden en mondkapjes dragen. Dat is allemaal heel keurig. In de winkels mag maar een beperkt aantal mensen per keer naar binnen, dat is hier in het dorp erg goed geregeld. Het is natuurlijk te walgelijk voor woorden hoe het coronabeleid hier is geweest, want Trump heeft dit beleid altijd onderdrukt. Hij erkende corona niet als een groot gevaar en waarschijnlijk wist hij wel beter, maar het is zo’n narcist dat hij het gewoon niet belangrijk vond. Dat is absoluut onacceptabel, hij heeft duizenden mensen vermoord met zijn idiote gedrag. Ik hoop echt dat hij in de gevangenis komt.
Lockdown
De lockdown wordt hier per county bepaald en in Boulder is het gisteren net van rood naar oranje gegaan. De restaurants mogen nu weer 25 procent van hun capaciteit gebruiken om gasten binnen te ontvangen. Er zijn zo’n zes restaurants waar skiërs komen eten enzo, dus een aantal zal ook weer gedeeltelijk open gaan. De grootste lockdown was in de lente, toen stonden er rijen voor de supermarkt, waar ze heel strikt waren met hoeveel mensen er binnen mochten komen. Nu is het wat vrijer, je kan zo binnenlopen, maar je moet een mondkapje dragen en je mag je eigen tassen niet meebrengen en dat soort dingen. Zelf ga ik één keer per week naar Boulder. Dan heb ik boodschappen via internet besteld en als je daar aankomt, dan bel je en dan komt er iemand naar buiten om je mandje met boodschappen in je auto te zetten.
Voedselbank
Er zijn een heleboel mensen werkeloos hier, het is een dorp van 1.500 mensen met zes restaurants, dus toen die allemaal gesloten waren werkten de mensen nog maar een paar uur. Er is hier een community center met een voedselbank en daar wordt ontzettend veel gebruik van gemaakt door mensen die geen eten meer kunnen betalen. Ze zijn totaal afhankelijk en het is een ramp geworden omdat die idioot van een Trump en de Republikeinen de uitbetaling van de cheques hebben opgehouden, de ‘stimulus check’. Het is vrij duur om hier te wonen, de meeste mensen huren hun woning en die kunnen het gewoon niet meer betalen. Dan wonen ze met vier mensen in een klein huisje, maar zelfs dan is de huur minstens duizend dollar per persoon. Voor een woning is het 3.500 á 4.000 dollar per maand. Het is onbetaalbaar geworden.
Mijn eerste vaccinatie
Men is hier ook begonnen met vaccineren en omdat ik nog parttime werk voor de VA – ik doe telefonische consulten – was ik heel blij dat ik afgelopen zaterdag mijn eerste vaccinatie heb gehad. Ik was eind juli officieel gestopt bij de VA in Charleston en om parttime te kunnen werken moest ik weer opnieuw beginnen met het papierwerk en dat ging allemaal via Denver, met identificatie en dat soort dingen. Dus ik had naar Denver gebeld of ze vaccinaties hadden en ze zeiden ja. Toen heb ik me ingeschreven en stuurden ze een e-mail dat mijn afspraak afgelopen zaterdag was en ben ik naar Denver gereden. Over 2,5 week krijg ik de tweede prik. Mensen in verpleeghuizen en verplegend personeel krijgen voorrang. Een heel groot percentage, wel 50 tot 60 procent, wil niet gevaccineerd worden, dat is verschrikkelijk. Heel veel domme mensen.
Het bibliotheekleven
Het positieve van de pandemie is dat ik eerder weg kon uit Charleston en nu hier woon. Ik ben hier best gelukkig, al is het moeilijk om contact te leggen met andere mensen. Maar het is hier prachtig. Mijn zoon heeft een masterdiploma in bookmaking, dat is een onderdeel van de School of Library Sciences, hij werkt voor de bibliotheek hier in het dorp. Hij houdt van boeken en het hele bibliotheekleven. Omdat de bieb maar heel beperkt open is, is hij begonnen met het maken van videoprogramma’s. Hij is in feite een nieuwe carrière begonnen, want video’s maken is een vak apart. Er wonen hier veel musici, die komen dan naar de bibliotheek en spelen een half uur. Mijn zoon maakt er een video van en die komt dan op de website. Hij heeft er heel veel plezier in en natuurlijk kan hij een heleboel werk vanuit huis doen.
Nog niet naar Nederland
Dat ik de familie niet kan zien vind ik wel heel jammer. Ik was oorspronkelijk van plan om vorig jaar september al naar Nederland te komen om mijn nieuwe neefje te bekijken, naar mijn zus te gaan en naar Drenthe waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Dat is natuurlijk allemaal niet gelukt. Ik heb nu een reservering staan voor juni, dan ben ik helemaal ingeënt dus dan ga ik zeker!