Ebru (32) uit Leiderdorp, wijkverpleegkundige in opleiding bij zorgorganisatie Marente
Onveilig
In februari ben ik gestart bij Marente als wijkverpleegkundige in opleiding. Een gek moment om te starten, aangezien we toen gelijk in de coronacrisis terecht kwamen. In het begin was er ook nog niet genoeg bescherming en moesten we echt zuinig omgaan met de bescherming die we hadden. Dit gaf me soms een onveilig gevoel.
Dilemma
Ook cliënten gingen in het begin anders om met de crisis. Zo hadden sommige senioren in het begin nog vaak bezoek over de vloer. Dit vond ik persoonlijk storend, want van mij werd gevraagd om mijzelf in mijn privéleven helemaal af te schermen. Als team stonden we dan ook voor een dilemma, want hoe moesten we omgaan met deze situatie? Ik heb er toen zelf voor gezorgd dat alle cliënten een brief ontvingen waarin stond dat zij geen bezoek meer mochten ontvangen als wij er zijn. Daarnaast werd hen gevraagd een mondkapje te dragen. Daar houden ze zich nu gelukkig goed aan!
Eigen familie
Nu, tijdens de tweede golf, sta ik er zelf wel anders in. Niet dat ik erg bang ben om zelf corona te krijgen, maar vooral omdat ik mijn familie niet wil aansteken. Mijn ouders passen 32 uur in de week op mijn zoontje en ik wil geen corona van werk mee naar huis nemen. Waar we in de eerste golf nog wat soepeler omgingen met de anderhalve meter maatregel, houden we ons nu in het team daar strak aan.
Aandacht voor mijn familie
Wat ik wel lastig vind, is om mijn werk niet mee naar huis te nemen. Ik voel me ook erg verantwoordelijk voor het werk. Ik heb me bijvoorbeeld ook laten testen voor corona op m’n vrije dag, zodat ik geen dag vrij hoefde te nemen van werk. Daarnaast is het met moeder zijn, een opleiding volgen en werken soms gewoon heel erg druk. Ik moet er dan ook echt voor zorgen dat ik thuis de werktelefoon uitzet en al mijn aandacht kan richten op mijn familie. Want dat is ook belangrijk!
Aandacht voor jongeren
Ik vind wel dat er in het maatschappelijk debat meer aandacht mag komen voor de jongeren. Ik zie namelijk dat mijn nichtjes en neefjes het er ook moeilijk mee hebben dat ze weinig kunnen. Terwijl in het nieuws eigenlijk vaak veel aandacht is voor de senioren. En dat terwijl ik in mijn eigen omgeving zie dat zij niet altijd degenen zijn die het hardst geraakt worden door deze crisis.
We moeten nog wel even door
Ik denk niet dat we de corona al snel achter ons kunnen laten. We zullen zeker nog een aantal maanden met dit virus te maken krijgen. Je hoort wel dat er vaccinaties aankomen, maar ik denk niet dat dit ons snel uit deze crisis zal helpen. Gelukkig zie ik voor mezelf niet heel erg op tegen de komende periode. Ik vind mijn werk gewoon erg leuk en blijf dit nog graag een hele lang tijd doen!