Respectvol uitgeleide doen van een bewoner in coronatijd

Lidewij (48) uit Utrecht, communicatieadviseur en vrijwilliger bij zorgorganisatie Warande

Zwaar getroffen

Ik werk bij Warande, organisatie in de ouderenzorg, als communicatieadviseur en ik help soms op vestigingen als vrijwilliger. In november werk ik op zondagen als ontvangstvrijwilliger op De Loericker Stee in Houten. Deze vestiging is de afgelopen weken zwaar getroffen door het virus. Bezoek blijft mogelijk, want bezoek is onmisbaar voor onze bewoners. Maar dan is het goed regelen van bezoek erg belangrijk, ook in de weekenden. Vrijwilligers zorgen voor de ontvangst en wijzen de bezoekers op de afspraken: handhygiëne, registratie, mondneusmasker.

Balans

Het is een groot contrast: van mijn zolderkamer naar het ruime glazen kantoor bij de ingang van De Loericker Stee. Van overleggen via videobellen naar korte persoonlijke ontmoetingen met naasten. Vanuit mijn thuiskantoor op zolder informeren we regelmatig eerste contactpersonen en naasten via e-mail over de situatie bij de vestigingen van Warande. En meer specifiek ook over de situatie op de Loericker Stee. Ik denk na over frequentie en toon. Is het vaak genoeg? Is het duidelijk zo? Niet te streng, want we hanteren duidelijke afspraken voor bezoek, met ruimte voor empathie. Is de boodschap duidelijk? Hebben we voldoende aandacht voor de naasten? Gebruiken we niet teveel jargon? Het is elke keer het vinden van balans. ‘Jullie doen het goed!’ zeggen ze. Dat is fijn om te horen, maar toch heb je het gevoel dat je niet genoeg doet.

Afscheid nemen

En nu zit ik weer op zondagmorgen bij De Loericker Stee. De situatie is hier de afgelopen dagen gestabiliseerd: bewoners mogen uit quarantaine, meer bewoners zijn na de test negatief en medewerkers kunnen weer aan het werk. Hopen dat deze trend doorzet en dat de balans in huis herstelt. Maar het virus is onverbiddelijk, want zo voelt het vandaag nog niet. Een rouwauto parkeert voor de ingang. Helaas is er ook deze morgen een bewoner overleden. Medewerkers van de uitvaartorganisatie komen haar ophalen: volledig ingepakt in witte pakken, met gezichtsschermen en een soort gasmaskers op. Zij nemen het virus zeer serieus. Het is een confronterend gezicht, ook voor de familie en medewerkers. De grote lift gaat weer open: de witte pakken rollen de brancard met de overledene naar buiten. Familie staat stil bij de uitgang en kijkt toe, de beschermende kleding nog aan. Het is stil in de grote hal van het huis. Medewerkers hebben zich verzameld rondom de balustrade op de eerste en tweede etage. Respectvol uitgeleide doen van een bewoner in coronatijd. Normaal gesproken vormen zij met elkaar een haag in de centrale hal. Dat is onder deze omstandigheden niet mogelijk. Zo nemen zij afscheid van hun bewoner.

Motivatie

Morgen start ik weer op mijn veilige zolderkamer, maar ik heb in één ochtend weer genoeg gezien voor mijn aankomende werkweek om het nog beter, nog duidelijker en met nog meer aandacht te doen. Voor iedereen!