Ik kijk wel uit, maar laat me niet opsluiten en beperken

Cor (84) uit Voorburg, alleenstaand

Weinig verschil

Lockdown of geen lockdown, ik merk weinig verschil. Het enige is dat als ik naar de supermarkt of met het openbaar vervoer ga, ik een stom mondkapje voor moet doen. De bussen zijn vaak helemaal leeg, dus daar stap ik nog wel in, maar de tram stap ik niet meer in. Die zijn vaak erg vol.

Mondkapjes onderzoek

Naar mijn mening heeft het mondkapje geen zin. Het is een gedragsmaatregel en geen gezondheidsmaatregel. Je kan ook een kapje kopen die niet tegen je gezicht komt. Ik heb nu een kapje in de vorm van een scherm die aan een bril zit. Het nadeel is dat je hem niet op kan klappen. En stel je krijgt een niesbui, dan valt alles naar beneden. Ik ben er maar druk mee, dat komt omdat ik het vreselijke dingen vind. Daarbij komt: ik doe er alles aan om mijn immuunsysteem zo goed mogelijk te houden. Elke dag slik ik acht verschillende voedings- en kruidensupplementen.

Verhuizen

Twee keer per maand ga ik naar mijn broer in Boskoop. Soms speel ik met de gedachte naast hem te gaan wonen. Hij houdt net als ik van muziek, mooie versterkers en luidsprekers. En gaat het iets minder, dan kunnen we elkaar helpen. Ik heb nog wel een klein neefje in Den Haag wonen die bezig is met een nieuw huis. Hij vertelde mij dat hij de bovenverdieping voor mij heeft gereserveerd. Maar ik woon ook al mijn hele leven met veel plezier in Voorburg en al 84 jaar in hetzelfde huis.

Informeren

Ik heb sinds een jaar een tablet en ik krijg er informatie uit. Dat is fijn. Ik volg een paar van die alternatieve sites. Daar komen allemaal hoogleraren, huisartsen en psychologen voorbij met een andere visie dan die van het RIVM. Er zijn er zelfs bij die zeggen: ‘Ik ben gestopt met de regels, ik kan het niet meer aanzien.’ Door de pers worden ze afgedaan als een stelletje oproerkraaiers.

Handen schudden, zoenen en knuffelen

Vroeger gaven we elkaar een hand en dat vond ik toch wel een belangrijk iets. Die drie zoenen hoeven van mij helemaal niet. Maar dat we elkaar nu geen hand meer geven, vind ik jammer. Pas was ik nog op een verjaardag, daar waren meer dan drie mensen en er werd geknuffeld, niet gezoend, maar dat is misschien ook wel de aard van de mensen die daar waren. Dan denk ik: ‘Kan dat kwaad?’ Ik pas wel op, maar ik beperk me niet teveel. Je zal zien dat als dit te lang duurt er nog mensen uit elkaar gespeeld worden.

Eigenlijk gaat alles gewoon door. Ik kijk uit, maar laat me niet opsluiten en beperken.