Cees (76) uit Noordwijk, getrouwd, woont zelfstandig
Er zit altijd glas tussen
Wat ben ik dankbaar voor de zorg die mijn vrouw Cocky al bijna zeven jaar krijgt op de kleinschalig wonen-afdeling bij zorgorganisatie Groot Hoogwaak in Noordwijk. Ze zijn altijd welwillend, maar ik wil ze niet teveel belasten, want ze hebben het druk hoor. De ene dag bel ik met de verzorgers en met Cocky om te horen hoe het gaat, en de andere dag neem ik de wenteltrap naar de derde etage om haar even te zien. Maar ja, daar zit altijd glas tussen.
Geduld
Bij Groot Hoogwaak heerst er geen corona, en over Cocky’s gezondheid maak ik me geen zorgen. Maar toch neem ik nu liever wat afstand, en heb ik geduld. Ik wil haar ook niet overhaast bezoeken en haar blootstellen aan risico. Mocht het zo zijn dat ik de wenteltrap niet meer op kan, dan heb ik al een alternatieve route bedacht om mijn vrouw even te blijven zien. We zijn al ruim 40 jaar getrouwd, maar nog steeds zie ik haar graag!
Naar Gibraltar en terug
Meestal word ik zo rond 6.00 uur ’s ochtends wakker. Een keer in de week doe ik dan al om 7.00 uur boodschappen. De andere dagen fiets ik drie kwartier op de hometrainer en daarna wandel ik nog door de duinen waar ik tegenover woon. Voor corona liepen Cocky en ik iedere dag zo’n drie kilometer. In al die jaren hebben we zo ongeveer naar Gibraltar en terug gelopen.
Onder de 100 kilo blijven
Rond 12.00 uur is het tijd om de piepers te schillen en te eten. Later in de middag stap ik op mijn stalen ros en fiets ik ongeveer vijftien kilometer. Ik ben een Bourgondiër he, en moet dus wat doen om onder de honderd kilo te blijven. ’s Avonds kijk ik wat tv, bijvoorbeeld Op1, Opsporing verzocht, en op de Belg FC de Kampioenen. Ik kijk nu niet naar voetbalwedstrijden hoor, daar is zonder publiek geen zak aan. Ik kom eigenlijk nauwelijks toe aan mijn twee kranten.
Voordeel van een dorp
Ik zie mijn gezin, familie en vrienden op gepaste afstand. Ook maak ik praatjes met mensen in de buurt, of waar ik ook kom. Aan sociale contacten eigenlijk geen gebrek. Dat is het voordeel van een dorp, je kent veel mensen. Wel mis ik de voetbal van het eerste van VV Noordwijk. Dat was op zaterdagmiddag mijn uitje. Met een vast cluppie de wedstrijd kijken, ja zelfs naar uitwedstrijden (tot 100 km dan he). En daarna een biertje drinken in de kantine.
Neus op de feiten
We dachten dat er geen nee te koop was. En nu worden we met de neus op de feiten gedrukt. Maar mijn glas is dik halfvol. Niet moeilijk doen maar van kleine dingen genieten!