Geertje (78) uit Koekange, weduwe
Mondkapjes naaien
Al jaren brei ik truien die verkocht worden en waarvan de opbrengst naar het Rode Kruis gaat. Naast puzzelen, wandelen en fietsen, doe ik dat graag. Afgelopen week stond er in de krant een patroon van een mondkapje, dus ik ben gaan naaien. Het is heel simpel: je neemt een paar laagjes stof, liefst van flexibel katoen, elastiek aan de zijkant, beetje laten plooien en je mondkapje is klaar. Alhoewel hij mag corona natuurlijk niet doorlaten, dus hij moet getest worden. Dat doe je door er doorheen te blazen. Kan je een kaars uitblazen? Dan moet er nog een extra laagje stof bij en dan test je net zolang totdat je de kaars niet meer uit kunt blazen. Mijn dochter heeft inmiddels al een lapje stof uitgezocht dus ik ga er voor haar een naaien.
Geen vreemden in mijn auto
Mijn auto staat al sinds het begin van de corona stil. Zo snel zal ik hem niet nodig hebben en samen met iemand in de auto zitten, zal ook niet snel gebeuren. Ik ben alleen en je mag nu geen vreemden in je auto hebben, dan kan je een boete krijgen. Op termijn zal dat vast weer mogen, dus ik maak ook een paar mondkapjes voor nood voor in de auto. Moet ik dan een keer weg met iemand, dan heb ik ze.
Mooie dingen door corona
Al een tijdje ging ik goed om met iemand van net buiten mijn dorp. Op zondagmiddag ging ik vaak even naar haar toe. Sinds kort woont ze bij mij in het complex. Vorig jaar is ze aan haar darmen geopereerd en daar komt bij dat ze suikerpatiënt is. Voor haar ben ik nu mantelzorger. Iedere dag rond een uur of vijf ga ik naar haar toe en maak ik even een praatje. Gisteren had ik haar niets te vertellen, dus ging ik niet. Na het eten, rond zeven uur ging de deurbel en stond ze op de stoep en vertelde meteen dat ik niet was geweest. In het vervolg ga ik weer iedere avond, ook als ik denk dat ik niets te vertellen heb. Inmiddels heeft ze ook een stapel stofjes gebracht waarvan ik mondkapjes mag maken.
Op het platteland in Drenthe
Na het overlijden van mijn tweede man heb ik ons huis in Ten Boer in Groningen verkocht en ben naar Koekange in Drenthe verhuisd. Ik wilde graag in het midden van het land, dichterbij de kinderen wonen. Een van mijn dochters woont praktisch naast mij. Dat is fijn. Zij kijkt veel naar mij om. Soms vraagt ze of ik nog even wil wandelen of fietsen. Op Moederdag heb ik bij hen naar de kerkdienst gekeken en een taartje gegeten.
Koekange is klein. Tot nu toe heeft niemand corona gehad, maar in het nabijgelegen dorp Berghuizen is recent iemand aan corona overleden. Vermoedelijk heeft hij het op de terugreis vanuit Zambia opgelopen. Hij was ook voorzitter van de kerkenraad, dus ze missen heel wat in hem.
Mondkapjes voor de kleinkinderen
Op 1 juni gaan de jongens van mijn dochter weer naar school. Ze moeten met de bus en trein en dan moet je een mondkapje op. Ik ben nu voor hen dus ook mondkapjes aan het naaien. Maar ik moet niet aan iedereen gaan vertellen dat ik ze naai, anders ben ik er aldoor mee bezig. En ik maak liever een puzzel, dan dat ik mondkapjes moet naaien.