Lies (85) uit Halsteren, woont in een seniorenwoning
Bakje snert
Ik ben slecht ter been en heb veel last van mijn rug, dus ik kwam al niet op zoveel plekken. Nu kom ik helemaal nergens. Ik zit veel buiten in de tuin, naar buiten, naar binnen, zo gaat het de hele dag door. Ik heb vier zonen en die kwamen vaak langs, nu minder omdat we toch afstand moeten houden. Bijna iedere avond bellen ze, en ze komen de boodschappen brengen. Ik heb net weer een boodschappenlijstje gemaakt. Morgen komt er eentje de tuin doen, want de coniferen worden veel te hoog. De vriezer ligt vol met maaltijden die ze gekookt hebben. Vanavond haal ik daar een bakje snert uit, met een schaaltje vla is dat genoeg voor mij.
Teletekst
Laatst kreeg ik een kaart van mijn kleinzoon, die woont in Rotterdam. Speciaal voor mij, omdat ik soms zo alleen zit en hij wilde laten weten dat hij aan me denkt. Verder app ik met de familie. Veel kan ik niet met de telefoon, appen en bellen, dan heb je het wel gehad. De kinderen zeggen dan “Ma, meer hoef je ook niet te kunnen”. Ik blijf op de hoogte door Teletekst, daar lees ik het nieuws van de dag en wat er allemaal wel of niet mag. Het nieuws gaat me te vlug en ook de ondertiteling kan ik niet goed bijhouden dan. Op Teletekst kan ik het rustig nalezen.
The Bold
Ik kijk veel televisie. Ik heb nog 12 of 13 afleveringen van The Bold op de band staan. Vanmorgen heb ik nog even zitten kijken, maar het komt er ook niet altijd van. Ik neem van alles op, vroeger deed ik dat op video, nu heb ik er zo’n kastje voor bij de tv. Allerlei afleveringen heb ik, van Floortje Dessing tot Huis voor een Prikkie.
Op zolder
Mijn hulp komt altijd op maandag, dan drinken we meestal eerst een kopje koffie. Maar nu kwam ze en vertelde ze dat ze niet goed wist hoe ze het moest doen met die anderhalve meter afstand. Ze heeft de woonkamer gepoetst terwijl ik op zolder zat! Ze is ook korter gebleven dan normaal. Het moet toch niet gekker worden eigenlijk.
Tekeningen
Ik zie vooral veel negatieve gevolgen. Hier in de straat wonen alleen maar echt oude mensen, tachtig plus denk ik, ze lopen in ieder geval allemaal met een rollator. We kunnen dus elkaar niet goed helpen. Ik zie mensen die gewoon geen boodschappen in huis hebben, omdat er niemand in de buurt woont die dat voor ze kan doen. Laatst kwam er wel een moeder met twee kindjes langs, ik had ze nog nooit gezien, maar ze kwamen tekeningen brengen! Dat is wel heel lief natuurlijk, ze wisten denk ik dat hier oudere mensen wonen. Ik had nog Smarties in huis, dus die heb ik weer aan die kinderen gegeven.
Niet bang
Ik ben niet bang voor het virus, als je het krijgt dan krijg je het, klaar. Je denkt natuurlijk soms wel, waar gaat dit naartoe? Ik ben wel bang om ziek te worden, bang dat ik iets ergs mankeer, maar dat heb ik altijd al gehad eigenlijk.