Klaske (81) uit Workum, Súdwest-Fryslân
Alles anders
Corona. Alles was meteen anders. Maatregelen, Geen activiteiten meer, extra handen wassen, opletten bij het boodschappen doen, anderhalve meter ruimte aanhouden. Geen bezoek meer, ook niet van de kleinkinderen. Mijn oudste dochter kwam wekelijks even langs. Met de rest van de familie hield ik contact via WhatsApp en beeldbellen. Dit alles beperkt het sociale leven.
Slechthorend
Gelukkig kon ik al whatsappen, ik ben namelijk slechthorend dus communiceren via de telefoon was al lastig voor mij. In een groep kan ik sowieso al niet meer goed meedoen. Ik versta namelijk niet voldoende meer om nog actief mee te kunnen praten. Ik ben 81 jaar. Ik pas me maar aan en ik kijk naar wat ik wel mag en kan.
Mondkapjes maken
Ik hou gelukkig van wandelen en fietsen. Dus ik loop geregeld een rondje door de stad. Ik woon in een landelijke omgeving, dus ruimte en rust genoeg om te lopen of fietsen. Ik voel mij niet eenzaam, de mensen om mij heen zijn vriendelijk en groeten me als ze mij zien. Ik vermaak mij prima. Ik maak nu mondkapjes en tassen. En heb intussen mijn kastjes geverfd. Ik ben sinds vorig jaar zomer op gitaarles, dus er moet geregeld geoefend worden.
Difterie
Door de coronamaatregelen moest ik weer aan mijn kindertijd denken. Ik ging vroeger vanuit de lagere school altijd even bij mijn pake en beppe (grootouders) langs voor ik naar huis ging. Ik was een jaar of 6 en zat bij mijn grootouders in huis en zei: ‘Ik heb zo’n keelpijn.’ Beppe nam gelijk maatregelen en belde de huisarts. En inderdaad, ik had difterie. Beppe zei: ‘Je mag niet naar huis. Je moet maar hier blijven.’ Difterie was erg besmettelijk en ik had een aantal broertjes en zusjes thuis, dus ik mocht niet naar mijn ouders. Ik ben heel ziek geweest. Ik ben zelfs tijdelijk verlamd geweest. Mijn handen en voeten kon ik niet meer gebruiken en ik kon ook niet meer slikken. Maar ik heb het toch gered. Door corona nu moet ik vaak aan mijn beppe denken. Het is vast zwaar voor haar geweest. Zij zaten met mij ook in isolatie. Destijds overleden er geregeld mensen aan difterie.
Kinderen in de zorg
Mijn jongste dochter en kleinzoon werken in de zorg. Daar sta ik wel bij stil. De anderhalve meter is eigenlijk niet haalbaar. Vooral niet met dementerende ouderen. Ik vind het wel spannend ja, maar ik hoop dat wij er met zijn allen gezond weer uit komen.