Truus (85) uit Den Haag, afhankelijk van mantelzorg
Niet uit eten
Mijn leven is wel rustiger geworden maar er is niet erg veel veranderd. Ik kan toch al niet goed naar buiten. Maar ik zie mijn kinderen en (achter)kleinkinderen nu alleen nog digitaal en dat vind ik wel erg jammer en saai. Ik ben net jarig geweest en nu konden we niet met z’n allen uit eten. Maar ik maak me niet ongerust voor mezelf. Het lijkt me wel een erg onzekere tijd voor al die mensen die nu al weken inkomsten missen. En ik vraag me wel af of het niet allemaal weer opnieuw gebeurt wanneer de boel wordt vrijgegeven.
Buurman kookt
Mijn man van 88 zorgt voor me en doet de boodschappen. Verder hebben we een buurman die drie dagen in de week voor ons kookt. De andere dagen bestellen we wat of komt de cateraar langs. Van de buurman mag mijn man niet meer de deur uit voor de boodschappen. Dus daar zorgt hij nu voor.
Fatalistisch
Ik ben er redelijk fatalistisch onder; ik moet toch ergens aan dood gaan. Met 85 heb je niet veel meer te verwachten. Liever niet op deze rare manier, maar wanneer ik het zou krijgen wil ik niet naar het ziekenhuis. Ik maak me wel zorgen dat ik het benauwd zou krijgen, maar dat hoeft niet heb ik gehoord. Laten ze me dan maar thuis in slaap brengen en dan zie ik wel of ik er nog uitkom.
Doemverhalen
Ik verveel me niet echt, niet meer dan anders. Ik erger me wel aan de berichtgeving in de krant en op tv. Je wordt toch gek van al die doemverhalen. Je maakt mensen alleen maar meer ongerust. Wanneer het me weer ergert zet ik de tv uit, maar uiteindelijk gaat-ie al snel weer aan, omdat je toch wilt weten wat er gebeurt, he?
IC’s overvol
Ik vind dat Rutte het goed doet. En kritiek zal er altijd zijn, hoe ze het ook aanpakken. Wat betreft het behandelprotocol voor wanneer de IC’s overvol raken, dat vind ik een goede zaak. Eerst mensen die nog wat bij te dragen hebben aan de maatschappij.
Hamsteren
Ik heb me enorm geërgerd aan het hamsteren, zo egoïstisch. Ze denken gewoon niet zelf na, maar laten zich gek maken door de berichten. Mensen zijn aan het hamsteren, misschien moet ik dat ook maar doen. En dan komt eindelijk het zorgpersoneel in de winkel en dan is er niets meer voor ze.