Ronny (67) uit Nijmegen, gepensioneerd, vrijwilliger
Boodschappen voor de buren
Met mij gaat het goed. We hebben in de familie gelukkig niemand met corona. Ik houd me goed aan de regels, want zo zit ik in elkaar. Hier in de buurt wonen verschillende ouderen van in de tachtig en zelfs iemand van 94 jaar. Zij zijn heel angstig en blijven binnen. Dus voor hen doen we de boodschappen. Het liefst op vrijdag, want dat hebben ze graag. We halen ook regelmatig kant-en-klaarmaaltijden in een winkel hier in de buurt, zodat ze niet hoeven te koken. Je voelt de eenzaamheid bij deze mensen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet bij hun partner in het verpleeghuis op bezoek. Daardoor zitten sommigen thuis hun tijd uit. Soms lezen ze wel drie kranten per dag om maar iets te doen te hebben. En als ze al iets voor hun partner kunnen doen, zoals de was, dan is vervoer lastig doordat de taxi niet rijdt.”
Mensen-mens
Ik ben een mensen-mens en mis de sociale contacten behoorlijk. Ik ben dertig jaar actief geweest in de politiek. Dan ben je iedere dag op pad en ga je naar de mensen toe. Nu ik gepensioneerd ben, doe ik dat eigenlijk nog steeds. Normaal gesproken ga ik twee keer per maand naar Milan, dat is een bijeenkomst voor Surinaamse ouderen. Zij zijn vaak alleen thuis, de kinderen wonen bijvoorbeeld ver weg. Daardoor vinden ze het fijn om bij elkaar te komen. We bespreken iedere bijeenkomst een ander thema, zoals dementie. Ik ben daar adviseur, maar dat ligt nu allemaal stil. We kunnen nog geen concrete plannen maken voor volgende bijeenkomsten. De deelnemers hebben daar moeite mee.
Uitgestorven
Ik mis ook de fysieke vergaderingen van het Doelgroeppanel van Netwerk 100 waar ik lid van ben. We vergaderen nu wel digitaal, maar daar ben ik nog niet zo goed in. En het is toch anders wanneer je de mensen in het echt ziet en spreekt. In de omgeving van waar ik woon is het normaal gesproken erg druk met studenten en medewerkers die richting het Radboudumc gaan. Nu is het uitgestorven. Dan merk je wel dat er iets aan de hand is.
Hulp bij belastingaangifte
Met het vullen van mijn dagen heb ik tot nu toe geen moeite gehad. Ik heb regelmatig fiscaal werk gedaan voor mensen die daar zelf moeite mee hebben. Mijn zoons waren wel bezorgd: “Pa, daar ga je toch niet naar toe?”. Maar de mensen stuurden hun gegevens digitaal toe en daarmee kon ik de belastingaangifte invullen. Ik deed het dus vanuit huis. Daar ben ik de afgelopen tijd veel mee bezig geweest.
Samen staan we sterk
Af en toe maak ik me zorgen om de jongeren. Ik hoop dat zij zich goed aan de regels blijven houden. Soms vraag ik me af hoe lang ze dat nog volhouden. Maar ik blijf positief: samen staan we sterk. Ik ben erg onder de indruk van wat we kunnen. Kijk naar de TU Delft: zij hebben zelfs beademingsapparatuur ontworpen! Dat is toch fantastisch. Het komt goed, voor ons en voor de volgende generaties. Maar het zal wel tijd kosten. Ik zou willen zeggen: laten we elkaar vasthouden, maar dat kan natuurlijk niet in deze situatie. Laat ik het dan zo zeggen: samen komen we er wel uit.
Ronny’s verhaal is ingezonden door Netwerk 100, een samenwerkingsverband van professionele organisaties in welzijn, zorg, onderzoek en onderwijs in de regio Gelderland-zuid. Samen met ouderen ontwikkelt Netwerk 100 nieuwe projecten en producten die bijdragen aan het verbeteren van het welzijn van ouderen. Ronny is geïnterviewd door Anne-Mieke Penders.