Oma, bent u alleen nu? Oma, kom bij ons

Ouafae (62) uit Den Haag, vrijwilliger

Gewoon doorwerken

Ik ben vrijwilliger bij Voor Welzijn Mariahoeve en werk vooral met kinderen en vrouwen met een migratieachtergrond. Ik geef verschillende activiteiten zoals haken en naaien, en eenmaal in de maand koken we samen met de kinderen. Sommige vrouwen komen alleen voor een bakkie koffie. Alleen met corona is het nu een beetje rustig, soms komen er acht tot tien vrouwen, soms minder. Ik vind het heel fijn om te kunnen werken, alleen thuis zitten en mij eenzaam voelen, nee, dat is niks voor mij. Ik woon alleen thuis, dus ik wil er gewoon voor de mensen zijn. In het begin van corona moesten we dicht en dat was niet prettig. 

Bang

Veel vrouwen met wie ik werk zijn bang voor corona en komen niet meer naar de activiteiten. De kinderen komen nog steeds, maar de vrouwen veel minder. Kinderen denken aan niks anders dan spelen, ze hebben geen last van corona. Maar de vrouwen zijn bang om besmet te worden, ze zijn onzeker, maken zich zorgen. Sommigen blijven gewoon thuis, ze hebben minder contact en gaan ook niet werken. Ze zijn gewend aan veel contact en bezoek bij familie, ook in hun land van herkomst, maar dat doen ze nu niet en ik merk dat ze het missen. Het is niet leuk meer, mensen worden er depressief van. Maar ik merk ook dat de één zich meer zorgen maakt dan de ander.

Corona, corona, corona

Ik mis het contact met mensen op mijn werk, de gezelligheid, mensen om je heen. Vroeger kon je een praatje maken, nu is alles corona, corona, corona. Corona in het buitenland, corona hier. Mensen maken zich er echt te veel zorgen over, vind ik. Ik ben makkelijker met corona. Ik ben niet echt bang, ik zeg altijd ‘wat gaat gebeuren, gaat gebeuren’. Natuurlijk volg ik de regels, ik was mijn handen, draag een mondkapje en houd afstand van mensen, zeker doe ik dat. Maar alleen thuis zitten hoeft niet, denk ik.

Bezig blijven

Als je thuis wilt blijven, dan mag dat natuurlijk. Maar je moet bezig blijven. Ik ben gewend om alleen te zijn, ik woon alleen. Maar alleen aan corona denken is niet fijn. Als altijd blijf ik bezig thuis; ik teken, ik schilder, dus ja ik voorzie ook thuis in activiteiten. Ik kijk ook naar tv-programma’s, maar niet alleen over corona.

Kleinkinderen

In mijn privéleven is dus niks veranderd. In het begin van corona zijn we met mijn kinderen en kleinkinderen twee maanden niet bij elkaar gekomen, maar nu doen we dat wel. Ze mogen weer bij mij op bezoek komen. Ik miste ze. We hebben contact via Whatsapp, maar toch vind ik het fijn als ze komen. De kleinkinderen maken zich ook gewoon zorgen over mij, ze zeggen ‘Oma, bent u alleen nu? Oma, kom bij ons.’ Ze komen nu minder vaak dan vóór corona, ze hebben ook afspraken met vrienden, ze hebben hun eigen leven. Het kan niet alleen oma, oma zijn. Maar ik begrijp het.

Iets positiefs vertellen

Mensen gaan dood, met of zonder corona. Weet je, we moeten gewoon verder leven en er niet extra ziek van worden. Ik ken ook veel mensen die van corona ziek zijn geworden, maar ik vind dat sommigen zich teveel zorgen maken, dat vind ik overdreven. Er is corona, ja, maar iets positiefs vertellen is ook belangrijk. We hoeven niet de hele tijd de vinger te wijzen en schuldigen te zoeken. Laten we elkaar accepteren. Een mens is een mens, onafhankelijk van haar achtergrond en mening. Mijn advies is: wees voorzichtig, maar blijf meedoen aan de samenleving en laten we er voor elkaar zijn!