Nelly (96) uit Lelystad, woont in een aanleunwoning
Alleen een kushandje
Als deze tijd achter de rug is knuffel ik iedereen plat. Nu is het alleen een kushandje. Nou, dat moet dan maar even. Daar leg ik me bij neer. Iedereen heeft het zwaar; ik sta daar niet alleen in. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, of je nu arm of rijk bent. We kunnen niet naar de kapper, de pedicure en niet koffiedrinken. Dadelijk lopen hier alleen nog maar Bosjesmannen.
Totaal verzorgd
Ik ben blij hoe ik woon. Ik zit in een aanleunwoning van een verzorgingshuis. Ik ben helemaal vrij in mijn doen en laten. Ik word totaal verzorgd: gewassen, aangekleed en uitgekleed. Warm eten wordt gebracht. Alleen de boterham moet ik zelf verzorgen. Mijn zoon doet daarvoor de boodschappen. En op zaterdag doet mijn kleindochter boodschappen. Verder doet mijn schoondochter de witte was en doe ik de donkere was nog zelf.
Rondje om de vijver
Ik houd me aan de regels en kom helemaal niet buiten. Dat is wel vervelend. Maar we gaan de goede temperaturen tegemoet en dan kan ik wel buiten zitten. Straks komt de verpleegster langs om een ronde om de grote vijver te lopen met me. Dat proberen we dan nog wel.
Met de scootmobiel door de gang
Iedere donderdag kreeg ik altijd koffievisite van een man die via Vraagelkaar aan mij is gekoppeld. Nu hebben we gebeld. Verder heb ik een aantal telefoonvriendinnen. En ik bel ook nog met mensen van clubjes waar ik in zit, maar die nu niet bij elkaar komen. Ook rijd ik een keer per week door mijn gang van acht woningen met mijn kleine scootmobiel en vraag aan alle buren hoe het met ze gaat en of ze het redden.
Goudhaantje
Ik ben niet bang om besmet te worden met het coronavirus. Welnee! Gewoon allemaal afstand bewaren. Net was de trombosedienst op bezoek om bloed af te nemen. Nou, toen heb ik ook zoveel mogelijk afstand gehouden. Mijn hart is wat minder, maar met mijn nieren, gal, bloeddruk en temperatuur gaat het prima. Ik ben een goudhaantje.
Altijd blijven lachen
Het zijn de kleine dingen die het hem doen, is niet voor niets een bekende uitdrukking. Mijn zoon heeft gisteren pannenkoeken gebracht. Dat zijn dingen waar ik dan dankbaar voor ben. Altijd blijven lachen, is mijn motto. En niet zeuren over hoe erg het is, want dat helpt niet. Kijk gezellige programma’s op televisie in plaats van die actualiteitenprogramma’s die steeds vertellen hoe ellendig het allemaal is. Ik kijk zelf dvd’s met van die Engelse kostuumdrama’s. Dat vind ik heerlijk. Wel blijven ademhalen!
Nelly’s verhaal is ingezonden door Vraagelkaar.nl, een website waar mensen met elkaar in contact kunnen komen om samen iets leuks te doen en/of iets voor elkaar te betekenen.