Ze zijn hier allemaal dankbaar

Nel (68), getrouwd, woont in een seniorencomplex

Rommelhok

Het is een lastige tijd. Ik heb geluk met een vitale man die zegt: ‘Blijf jij maar thuis, ik doe de boodschappen.’ Dus ik kom weinig de deur uit. Maar gelukkig heb ik hier in het complex een heleboel te doen. Normaal organiseren we elk jaar een of twee keer een rommelmarkt. De laatste markt leverde ons 1.900 euro op. Van dat geld zouden we naar de orchideeënhoeve gaan, maar dat ging door corona niet door. Dit jaar hadden we al veel rommel verzameld, het hok stond zo stampvol dat we op het idee kwamen om een tafel in de gang in te richten. En dat ene tafeltje werd drie tafels. En zo kwam het hele hok dit jaar toch leeg en hadden we een omzet van 1.700 euro.

Kerstmarkt

De kerstspullen verkopen we nu op de kerstmarkt. Sommige mensen komen nu een paar keer per dag naar beneden om nog even te kijken. De prijsjes zijn kleiner, dus de opbrengst zal lager zijn. Maar dat geeft niet. De mensen vinden het harstikke leuk. Sommige mensen zien dingen die leuker zijn dan de spullen die ze thuis hebben. Die kopen ze en dan geven ze hun eigen spullen weer weg voor de verkoop. Van het geld bieden we iedereen een kerstlunch aan.

Het is triest voor de ouderen

Ik vind het erg voor de mensen die geen visite krijgen en bang zijn voor corona. Zelf ben ik niet bang. Dankzij mijn man gaat voor mij alles hier gewoon door. Met de buren maken we het gezellig. Drie keer per week nuttigen we een hapje en drankje op de gang. Triest vind ik het wel voor de ouderen. Ik merk wel dat zij er veel problemen mee hebben en doe mijn best dingen te verzinnen om het voor hen ook aangenaam te maken. Het is mooi dat we geld hebben om dingen te doen. We hebben al twee keer bloemen aan de mensen gegeven. Er zijn ook mensen die je niet ziet, maar die hebben kinderen die naar hen omkijken.

Brief van de burgemeester

We kregen van onze huisbaas het bericht dat we de gezamenlijke ruimte niet meer mochten gebruiken. Maar toen ik hoorde dat een ander buurthuis wel open mocht, heb ik meteen een brief aan de burgemeester geschreven en de situatie uitgelegd. Een dag later had ik al het bericht dat wij gewoon open mochten. Dus we gaan nu alles weer oppakken. Hopelijk pikken de mensen het snel weer op, want daar doe je het voor. Ook met kerst organiseren we verspreid over drie dagen kerstlunches. Elke keer achttien mensen in een zaal waar normaal 80 mensen in kunnen. Zo maken we er samen iets moois van met de kerst.

Rommel maar door

Zo rommel ik maar door. Gisteren kreeg ik een kaart in de bus, zo lief. Iemand schreef zo blij te zijn met mijn werk. Dan krijg ik gewoon een brok in mijn keel, zo lief is dat. Ze zijn hier allemaal dankbaar.