Marlene (79) uit Den Haag, balkrelatie (latrelatie is te dun)
Tijd voor papierwerk
Mijn dag begint met uitslapen. Pas rond half tien kruip ik onder mijn dekbedje vandaan. De dag begin ik met ontbijt en nadenken wat ik aan ga trekken. Heb ik zin in een pyamadag of kleed ik me gewoon aan? Ik ben erg gelovig en mediteer iedere ochtend een uur. Daar voel ik me goed bij. Mijn leven speelde zich voorheen voor een groot gedeelte buiten de deur af. Nu dat niet gaat, ga ik elke dag bij mezelf, thuis op de koffie. Dat is zo gezellig en ik heb er altijd een lekkere verwennerij bij.
In deze tijd heb ik en beetje meer tijd voor mijn papierwerk. Ik knip van alles uit kranten en tijdschriften en verdeel ze onder in drie mappen: algemene stukjes, puzzels en recepten: niet te lang, niet te ingewikkeld. Nu heb ik tijd die mappen door te nemen, de stukjes te lezen en puzzels te maken.
We dragen monddoekjes
Mijn vriend Sjaak haalt mij elke zaterdag met de auto op. Dat is altijd weer lachen. Hij speelt chauffeur en ik zit schuin achter hem, beide dragen we een monddoekje. We hechten niet zoveel waarde aan het doekje, maar we dragen het toch. Ook om een beetje gek te doen. Mijn mannetje moet elke dag een rondje lopen, dat is een Nederlandse gewoonte en dat krijg je er niet meer uit. Een loopt voorop en de ander volgt op anderhalve meter afstand. Thuis zitten we ook braaf anderhalve meter uit elkaar en als we de keuken binnen gaan neemt de een de ene deur en de ander de andere. Dat is ons vermaak. We hebben geen tijd voor eenzaamheid, want we letten erop dat dat gevoel geen moment naar boven kan komen.
Liefde als remedie
Corona gaat verdwijnen, het wordt minder. Ik wijs iedereen erop dat dit niet normaal is en dat het van hogerhand wordt geregeerd. In alle landen is dit tegelijkertijd gaande. Kijk eens naar Parijs, Rome, Madrid, Londen en andere grote steden. Ze zijn allemaal leeg. Dat is niet normaal en als mensen dat niet kunnen begrijpen, dan voelen ze het nu. Lief doen dat is de enige remedie. Het gaat goedkomen, maar niet wanneer wij willen. Ik ben heel gelovig, nu helemaal. Mediteren en bidden doe ik in deze tijd vaker. Ik bid voor iedereen die zich inzet in deze strijd en voor mensen die extra gebed nodig hebben. Kletspraat zullen sommigen zeggen, maar dit is zoals ik het zie en beleef.
Curaçao
Eind mei zou ik naar Curaçao gaan om bij de Heilige communie van mijn kleinzoon te zijn. Alles was al geboekt en geregeld. Helaas pindakaas. We sturen regelmatig appjes en bellen. Het is maar goed dat daar een lockdown is. Rijden ze normaal uit verveling rondjes in de auto, nu zitten ze thuis. Tegen de kinderen zeg ik: hou je rustig, volg de regels, kijk niet de hele dag tv, hou geen tellingen bij van hen die er niet meer zijn en vooral: blijf bidden.