Loek (89) uit Geleen
Op en neer
Nog een goede maand en dan ben ik 90. Alles wordt een beetje minder, ik heb jicht en loop lastig en dan die corona. Je zit veel te veel binnen, je kan nergens naartoe. Ik ging voor corona uitbrak zoveel mogelijk naar buiten om toch wat te lopen.
Vorig jaar maart is mijn dochter overleden. Het was net het begin van de corona, dus ik kon geen afscheid meer nemen want ik mocht het ziekenhuis niet meer in. Haar kinderen gingen voor. Het is nu 9 maanden geleden. Het gaat op en neer, de ene dag gaat het wel, de andere minder. Over het algemeen gaat het wel iets beter. Mijn andere kinderen zijn erg lief en doen wat ze kunnen.
Niet knuffelen
Wat betreft de corona ben ik niet bang, dat valt wel mee, maar ik let wel op. Ik draag een mondkapje en ik hou me aan de regels. En de kinderen ook, dus ik ben niet meer geknuffeld, dat mis ik wel. De kleinkinderen, die zijn rond de twintig, dertig, die zie ik nog wel maar mijn vier achterkleinkinderen heb ik niet meer gezien met het oog op de veiligheid. Ik zou ze zo graag willen zien, ik ben er stapelgek op. Het zijn twee tweelingen, een van 3 jaar en de ander is 4,5. Ik krijg wel regelmatig fotootjes en als mijn dochter komt vertelt ze wat ze allemaal gedaan hebben. Elk poepje wat gelaten wordt daar hoor ik wel over.
De fysio is goud
Toen we nog geen lockdown hadden ging ik twee keer in de week naar de fysiotherapeut. Die is goud voor me, die doet allerlei oefeningen en daarna een spelletje, bijvoorbeeld badminton of een beetje voetballen. Dat gaat heel langzaam, maar goed het gaat, en ik heb grote lol. De fysio geeft reuze steun. En je hebt het loopje ernaartoe. Ik kan er nu in plaats van twee keer eens per week naartoe. Morgen ga ik weer, dus daar verheug ik me al op.
Puzzel van 1000 stukjes
Eens in de week komt mijn jongste dochter, en ik heb een hulp die elke week twee uurtjes komt, dus ik zit er niet heel gek voor. En ik heb allerlei winkels beneden dat scheelt ook. Soms laat ik de boodschappen komen en soms ga ik zelf. En verder heb ik een puzzel van 1000 stukjes, dat schiet niet heel erg op want ze lijken heel erg op elkaar. Iemand zei: ik had hem allang van het balkon gegooid.
Breien en tekenen
Ik heb wol gekregen van mijn schoondochter, die is psychologe en die zegt dat breien heel goed is. Maar er zitten 115 steken op mijn pen dus dat is wel veel. Je zet wel lekker je gedachten op nul en daar wordt je hoofd lekker leeg van. En mijn zoon die heeft een tekenboekje en stiften gebracht en ik moet elke dag een tekening maken dus ik denk dat dat ook van mijn schoondochter komt. Het is een schat van een vrouw. Ik word ook flink gecontroleerd, ze bellen op wat ik heb gedaan en of ik wel heb gekookt en dat doe ik dan toch wel.
Lezen en TV kijken
Ik ben verder aan het boek ‘De meeste mensen deugen’ begonnen, ik vind dat hartstikke interessant. En ik heb een aantal vrienden en vriendinnen die bel ik eens op of ik word gebeld. En in de avond kijk ik TV. Alleen die praatprogramma ’s avonds, ze zitten meer te kibbelen dan wat anders. En ze horen allemaal zichzelf het liefst praten en ze zeggen ook allemaal steeds hetzelfde.
Het gaat op TV nu ook veel over de toeslagenaffaire. Mijn persoonlijke mening is dat het kabinet zou moeten vallen maar of dat nu goed is in deze situatie… wacht er nog maar even mee, want het wordt anders helemaal een chaos.
Positief blijven
Ik vind het nu wel angstig worden met Engeland, omdat dat veel besmettelijk is, dat moeten we hier niet hebben. Ik ben misschien ook wel een beetje angstig gemaakt want Rutte ging tekeer gister dat het zo ernstig was. Ik dacht dat we aan het einde van de tunnel waren, maar het schijnt dat we nog pas aan het begin zitten, het is een rottijd eigenlijk. Ik ben wel blij dat het weer langer licht wordt, en vandaag was er weer volop de zon in de kamer. Die heb ik heerlijk op mijn gezicht laten schijnen, kopje koffie met stukje vlaai erbij. Ik blijf positief, je hebt er anders toch niet aan, Als het zo is, dan is het zo. Mijn advies: kijk uit, neem je verantwoordelijkheid, en amuseer jezelf een beetje.