Hideyuki uit Tokyo (Japan), werkt als manager bij verpleeghuis Kogasaka Hikari-en
Bezoek beperken
Ons verpleeghuis bestaat acht jaar en we hebben nu tachtig bewoners. Wat betreft de maatregelen voor infectiebeheersing: sinds drie of vier jaar ontvangen we de wekelijkse griepinformatie van het stadsbestuur van Tokyo, om te bepalen of we bezoek moeten beperken: bijvoorbeeld het aantal bezoekers, hun leeftijd en de plekken waar ze bewoners kunnen ontmoeten. Vandaar dat we al rond december 2019 zijn begonnen met het nemen van maatregelen. Sinds het begin van de COVID-pandemie hebben we alle bezoekers geweerd. Sommige vrijwilligers, bijvoorbeeld voor het tuinieren, konden hun activiteiten nog wel voortzetten omdat ze geen direct contact hebben met onze bewoners. Maar de activiteiten waarvoor dit wel geldt, zoals de debatclub, kalligraferen en bloemschikken, hebben we moeten stopzetten.
Veiligheidsmaatregelen
Om de veiligheid van onze bewoners te garanderen, draagt elke medewerker een masker. Ook contact tussen medewerkers van de dagopvang en het verpleeghuis, bijvoorbeeld in de toiletten en kleedkamers, vermijden we zoveel als mogelijk. De tafels in de eetkamer zijn zo gedekt dat bewoners naar buiten kunnen kijken terwijl ze eten, in plaats van dat ze tegenover andere bewoners zitten. We blijven ook dagopvang en respijtzorg bieden. Wel controleren we iedere keer de lichaamstemperatuur van cliënten om zeker te weten dat ze geen koorts hebben.
Interne bijeenkomsten
We hebben minstens één keer per maand overleg met de commissie infectiebestrijding en aansluitend vergaderen we met de stuurgroep met vertegenwoordigers vanuit alle afdelingen, om eventuele issues te bespreken. We zorgen ervoor dat ieder van ons de basismaatregelen in acht neemt, en we vragen onze medewerkers om drukke plaatsen te vermijden en zoveel mogelijk gehoor te geven aan het advies om binnen te blijven.
Virtueel familiebezoek
We zien geen specifieke fysieke veranderingen bij de bewoners, maar de pandemie lijkt wel aanzienlijke mentale gevolgen te hebben. Sommige bewoners zijn een beetje somber of bezorgd, en dat geldt ook voor de familieleden. Vanaf het moment dat we geen bezoekers meer toelieten, zijn we foto’s gaan maken van onze bewoners zodat familieleden konden zien hoe het met hen ging. We hebben die, samen met een handgeschreven briefje, meegestuurd met de maandelijkse rekening. Familieleden die dichtbij wonen kunnen de bewoners aan de andere kant van het raam ontmoeten. Voor degenen die ver weg wonen, zorgen we sinds een tijdje voor digitale ontmoetingen via Zoom. In het begin wisten veel familieleden niet hoe ze Zoom moesten gebruiken, dus leerden onze medewerkers hen hoe het moest en beantwoordden ze telefonische vragen. Tot nu toe hebben ongeveer tien van de tachtig bewoners Zoom gebruikt. Zoom heeft een groot potentieel. Zo had een bewoner laatst een online ontmoeting met haar kleinkind in het Verenigd Koninkrijk.
Vrijwilligers betrekken
Sommige van onze lokale vrijwilligers kwamen hier bijna dagelijks. Zij missen het werk en de bewoners erg. Onze medewerkers bellen de vrijwilligers nu regelmatig op, ook om te horen hoe het met hen gaat. Voordat de vrijwilligers kunnen terugkeren, moeten we grondige infectiebeheersingsmaatregelen nemen, rekening houdend met de informatie van het stadsbestuur. Wel denken we erover om vrijwilligers op nieuwe manieren te betrekken, bijvoorbeeld door ze via Zoom gesprekjes met bewoners te laten voeren. Weet je, de gezichtsuitdrukking van bewoners verandert meteen als ze mensen spreken van buiten het verpleeghuis. Ik bedenk me dit zomaar ineens, maar dit idee zou zomaar kunnen werken.
Mentale problemen
Ik ben ook verantwoordelijk voor het welzijn van mijn medewerkers. Ik bied een luisterend oor als zij psychische problemen. Sommigen hebben het moeilijk met de lockdown. Ik vertel ze dan dat binnen blijven een verzoek is van de overheid en geen bevel, dus dat ze de deur uit moeten kunnen zolang ze drukke plaatsen vermijden en een mondkapje dragen. Op dit moment is het lastig om nieuwe medewerkers te werven. We zijn aangewezen op uitzendbureaus.
Ervaringen uitwisselen
Onze leveranciers zijn heel loyaal. Deze pandemie heeft ons eraan herinnerd hoe waardevol dat is. Toen we moeite hadden om voldoende mondkapjes, ontsmettingsmiddelen en handschoenen te krijgen vanwege de beperkte beschikbaarheid en hoge prijzen, hebben onze leveranciers heel hard gewerkt om te zorgen voor genoeg voorraad. We wisselen ook informatie uit met andere verpleeghuizen. Zo is er een netwerk van zorgvoorzieningen in de stad Machida. Dit was bijvoorbeeld heel nuttig toen we begonnen met het organiseren van bezoek via Zoom en door het raam.
Hideyuki is in september 2020 geïnterviewd. Zijn verhaal is ingezonden door International Longevity Center (ILC) Japan – 国際長寿センター, lid van de ILC Global Alliance, een internationale federatie die onderzoek doet naar en zich sterk maakt voor de vitaliteit, maatschappelijke en economische positie van ouderen. ILC wordt in Nederland vertegenwoordigd door Leyden Academy.
To read Hideyuki’s story in English, please click here.