Henk (72) uit Leiden, getrouwd met Sonja, vrijwilliger, fotograaf
Fietsmaatje
Het effect van de crisis is dat we behoorlijk geïsoleerd thuis zitten, maar tot op heden weten we ons prima te vermaken. We missen natuurlijk onze sociale contacten, want normaal bezoeken we elk meerdere malen per week onze sportgroepjes, de fotoclub – fotografie is mijn passie – en het Odensehuis hier wat verderop in de straat voor een ‘praatje en een plaatje’. Ook kan ik geen invulling geven aan mijn rol als fietsmaatje.
De laatste tijd ging ik met twee anderen maandelijks een hele dag naar België om ons daar bezig te houden met urbex-fotografie [urban exploring, fotograferen van verlaten gebouwen, red.], maar dat is uiteraard nu even over.
Steps
Voor mij is het belangrijkste effect dat ik mijn clubjes en uitstapjes mis, en de lichaamsbeweging die dat met zich meebrengt. Dit laatste proberen we te compenseren door dagelijks in huis een half uur te sporten. We doen allerlei bewegingsoefeningen en gebruiken bijvoorbeeld de traptreden voor ‘steps’. Aangezien we beiden op verschillende sportgroepjes zitten, hebben we elk een scala aan oefeningen die we nu aan elkaar uitwisselen en (samen) doen. Daarnaast doe ik tussendoor nog de nodige oefeningen en aangezien mijn werk/computerkamer zich op de tweede verdieping van het huis bevindt, loop ik ook zeer regelmatig de trappen op en af.
Groot gemis
Het meest mis ik nog het contact met mijn kleinkinderen. De jongste van twaalf jaar kwam regelmatig logeren en er ligt nog een wens van de oudste (inmiddels twintig jaar) om samen een dag de natuur in te gaan voor het maken van foto’s. Ons enige contact met kennissen, kinderen en kleinkinderen is nu telefonisch en via social media. Normaal bezochten we om de week mijn 84-jarige zus, maar dat vinden we voor haar als COPD-patiënt niet meer verantwoord.
Gewassen en gestreken
Afgelopen week hadden we natuurlijk het geluk van het mooie weer waardoor we dagelijks ook nog een aantal uren in de tuin konden doorbrengen. Alhoewel ik natuurlijk niet de straat op kan om te fotograferen heb ik meer dan een aanzienlijke hoeveelheid ruw fotomateriaal liggen dat nog ‘gewassen en gestreken’ moet worden. Ook kan ik de tijd vullen met een aanzienlijke hoeveelheid (foto)cursusmateriaal en stapels lectuur waar ik anders nooit aan toe kom. En de hoognodige opruimwerkzaamheden, die vorderen nu eindelijk gestaag!
Risicogroep
Echt bang ben ik geloof ik niet, maar ik maak mij wel zorgen over hoe mijn lichaam reageert in geval ik besmet zou raken. Ik behoor met mijn leeftijd en een hartkwaal stevig tot de risicogroep. Verder maak ik mij wel wat zorgen over wat uiteindelijk de economische gevolgen zullen zijn, niet zozeer voor onszelf maar meer voor onze (klein)kinderen.
Betrekkelijkheid
De gehele (bizarre) situatie die rond het virus is ontstaan, zet onze wereld (hoop ik) wel aan het denken ten aanzien van de betrekkelijkheid van het bestaan en de manier waarop wij hier mee omgaan. Maar kijkende naar de geschiedenis vrees ik dat we over een paar jaar met z’n allen weer op de oude voet door zullen gaan tot de volgende pandemie zich aandient.