Han (83) uit Uithoorn, ondernemer, woont alleen
Disbalans tussen veiligheid en leefplezier
Met mij gaat het uitstekend. Er gebeuren hele leuke dingen in mijn leven en ik geniet iedere dag. Ik kijk nooit tv maar hoor op de radio en ik lees in de krant dat de meeste mensen dit niet zo ervaren. Maar ik heb geleerd, ook toen ik mantelzorger was voor mijn vrouw, dat ik mij niet opwind over dingen waar ik geen controle over heb. Al gaat de disbalans tussen (doorgeslagen) veiligheid versus het (ondergesneeuwde en broodnodige) leefplezier me aan het hart. Zo was de vrouw van een vriend net voordat het coronavirus toesloeg opgenomen op de dementieafdeling van een verzorgingshuis. Daags daarna mocht hij haar niet meer bezoeken. Helaas kan hij het einde van de beperkingen niet afwachten, want inmiddels is zijn vrouw na een onfortuinlijke val uit bed overleden. Waarom niet per bewoner één mantelzorger die op bezoek mag komen? Eenzaamheid is nu een nog groter probleem voor vele ouderen. Op hoge leeftijd zou waardig sterven zwaarder moeten wegen dan formele zorg. Filosofen Marli Huijer en Joris Slaets hebben hierover geschreven en zouden meer aandacht in dit verhaal moeten krijgen.
Spertijd
Door deze coronacrisis denk ik geregeld aan de laatste oorlogsjaren. Toen was het gesprek van de dag de vorderingen van de geallieerde troepen, en nu is het een en al corona. Toen had je spertijd, en nu wordt ook opgeroepen om zoveel mogelijk binnen te blijven. De helden van nu zijn de verzorgers, de helden van toen waren de boeren waar je levensmiddelen kon kopen.
Uitstekend crisismanagement
Ik ben blij dat ik in een land woon met uitstekend crisismanagement, en ook blij dat de mensen het serieus nemen en afstand houden. Ik ben niet bang om het virus te krijgen, maar wil het nu niet krijgen. Niets eens voor mezelf hoor, maar ik wil de zorg niet tot last zijn. Boodschappen bestel ik online en laat ik bezorgen. Dat deed ik al. Ik geef de kippen te eten, en ik maak ’s ochtends vroeg fietstochtjes. Verder maak ik lange wandelingen in de duinen, en kom dan alleen wat vossen tegen. Om fit te blijven doe ik ook nog wat oefeningen thuis.
Lang zal ik leven
Ik ben ook jarig geweest. Ik vierde het al nooit, dus dat heb ik niet gemist. Ik heb nieuwe buren die hier pas enkele weken wonen, en die hebben heel lief voor me gezongen. Zo zie je toch dat deze periode verbindt. Met de familie skype ik, zo ook met de kleinkinderen. Ik heb een knuffeloctopus van twee meter en die laat ik voor ze goochelen. Zo goochelt hij appels en zegt dat de appels in hun kast liggen, en warempel ze liggen er (waarvoor dank aan mijn zoon haha). Daarna goochelt de octopus snoepjes in plaats van appels, tot blijdschap van mijn kleinkinderen. Verder stuur ik ze soms een envelop met een verrassing, of ik laat ze online een klein cadeautje uitzoeken.
Are You Okay Today?
Verder ben ik druk met mijn innovatieve app Are You Okay Today?, die nu nog meer dan ooit gewenst is. Deze app leert via een draadje in de meterkast het gedrag van de oudere en geeft bij afwijkend gedrag eerst een seintje aan de oudere zelf, en als die niet reageert aan de contactpersoon – in mijn geval mijn zoon. Ik krijg dagelijks berichten van mensen die er behoefte aan hebben en heb al meer dan duizend potentiële gebruikers. Ik verwacht dat de app in de loop van dit jaar live zal gaan. Ook is er nog steeds aandacht van de pers. Alleen de Britse krant The Guardian heeft het interview on hold gezet.