Ik haal boeken uit de boekenhuisjes langs de weg

Frida (73), weduwe, gepensioneerd verpleegkundige, vrijwilliger bij de hulpdienst

Vrijheidsbeperking

Wij, die geboren zijn na de oorlog, weten niet wat vrijheidsbeperking aan den lijve is. Maar daar worden we nu wel mee geconfronteerd door de corona. En dat is wel even wennen: geen activiteiten meer buiten de deur, minder contacten met familie en vrienden. Winkelen wordt een riskante bezigheid, om de juiste afstand te bewaren. Hoe overleef je deze crisis? Je wordt op jezelf aangewezen en dat betekent dat je creatief moet worden en je aan moet passen aan de mogelijkheden.

Stuk saaier

Zelf ben ik graag actief met sport, zoals jeu de boules in clubverband, ik volg yogalessen en ga wekelijks zwemmen, maar dat gaat nu allemaal niet. In plaats daarvan doe ik mee met Nederland in Beweging voor de televisie. Daarnaast loop ik iedere dag of ik ga fietsen in de omgeving en geniet van de natuur. Ik mis de contacten wel, het is een stuk saaier geworden. Ook het vrijwilligerswerk is tijdelijk gestopt maar ik hou nog wel contact met hen door de telefoon.

Boekenhuisjes

Gelukkig kan ik mailen en appen, zodat ik contact kan houden met de kinderen en kleinkinderen en verdere bekenden, en zo elkaar steunen. Bovendien lees ik graag en haal ik regelmatig boeken uit de boekenhuisjes langs de weg nu de bibliotheek dicht is. Verder volg ik verschillende programma’s op tv, lees ik de nieuwsberichten en doe ik spelletjes op de laptop. Zo hoop ik het nog een maandje vol te houden als ik gezond blijf.

Onzichtbaar

Toch maak ik me zorgen over de pandemie, die veroorzaakt wordt door een onzichtbaar micro-organisme. Met grote gevolgen voor de toekomst van ons allen, want we leven in een turbulente wereld.