Eric (66) uit Amsterdam, woont samen met zijn vrouw en is sinds zijn pensioen ‘hoofd huishouding’
De ziekte
Mijn vrouw werkt als verpleegkundige en heeft op die manier corona opgelopen. Zij is getest, werd ziek en niet veel later kreeg ik vergelijkbare klachten en werd ik ook ziek. Het zou dus logisch zijn dat mijn besmetting via mijn vrouw is verlopen. Het ziekzijn was zwaar; op een gegeven moment had ik rond de 40 graden koorts, waarbij ik mijn leven in een soort filmpje voorbij zag komen. Hierbij had ik ook diarree, weinig eetlust, geen smaak en reuk en erg zware hoofdpijnen. Ik sliep veel en mijn vrouw zorgde ervoor dat ik genoeg dronk en gaf mij op aanraden van de huisarts paracetamol om de heftige koorts te verminderen. Het heeft mij twee maanden gekost om weer fit te worden. Gelukkig hebben we er allebei niks aan over gehouden.
Verandering
Eigenlijk heeft het hebben van corona mij vooral positief beïnvloed. Ik merk nu dat een zekere mate van nederigheid belangrijk is; de natuur zet ik meer centraal dan voorheen. Het is voor mij weer ‘Natuur en Techniek’ geworden in plaats van ‘Mens en Technologie’. Ook hecht ik meer waarde aan het leven, doordat ik dicht bij de dood ben geweest. Ik ben me bewuster geworden van mijn gezondheid; mijn vrouw en ik minimaliseren het eten van zout, geraffineerde suikers en vlees. Ook wandelen en fietsen wij veel. Het liefst in de natuur.
Bang
Bang ben ik niet. Ik denk dat pandemieën bij het leven horen, net als de dood. Natuurlijk neem ik de maatregelen wel heel serieus, mede omdat het sociaal wenselijk gedrag is. Wat betreft corona zijn mijn kinderen mijn grootste zorg, daarna mijn vrouw en dan de rest van de familie en de wereld.
Pensioen en vermaak
Het ingaan van mijn pensioen was tijdens de pandemie. Eigenlijk heeft corona ervoor gezorgd dat de overgang van werken naar pensioen soepel ging; ik werd vanzelf op mezelf teruggeworpen. Sinds ik met pensioen ben, is er heel veel stress verdwenen. Waar ik eerst vijf projecten inclusief deadlines had, ben ik nu vrij om te doen waar ik zin in heb. Mijn vrouw werkt nog, dus ik ben nu benoemd tot ‘hoofd huishouding’. Hiernaast ben ik begonnen met houtbewerking, pak ik verschillende klussen op in het huis en vind ik het heel leuk om te sleutelen aan fietsen. Van verveling heb ik geen last. Helaas kan ik door de pandemie niet gemakkelijk beginnen met vrijwilligerswerk. Ook zouden mijn vrouw en ik graag tien reizen maken in tien jaar. Japan lijkt mij prachtig, maar dat moet ook nog op zich laten wachten.
Gezelligheid
Ik ga meer naar buiten dan voorheen. Hier merk ik dat mensen eerder gedag zeggen of een praatje beginnen. Verder heb ik een sociale familie en een oude vriend die ik regelmatig zie. Ook bemerk ik een goed nabuurschap om mij heen. Al deze mensen hebben tijdens ons ziekzijn veel met ons hebben meegeleefd. Dat is een warme, liefdevolle ervaring. Het geeft het gevoel dat we het samen moeten doen en dat ook aankunnen.
Politiek en communicatie
Het zou handig zijn als er 24/7 gevaccineerd wordt in een hoog tempo, als een soort militaire operatie. De andere maatregelen hebben denk ik een goed psychologisch effect; de jeugd wordt zich meer bewust van het verspreiden van corona naar de risicogroepen die eraan kunnen sterven. De informatie zou naar mijn mening wel wat wetenschappelijker gebracht kunnen worden. Bijvoorbeeld in termen van risico’s (dus kans maal effect) in plaats van in aantallen, zodat er meer helderheid ontstaat in de informatie over zowel besmetting als de kans op sterven.
Tips en tricks
Preventief is het handig om voedingssupplementen in te nemen, zeker als je wat ouder wordt. Denk vooral aan vitamine D. Curatief kan een aspirientje per dag mogelijk iets doen tegen bloedpropjes. Natuurlijk is een gezond slaapritme en een gezonde voeding van groot belang. Lichaamsbeweging (en dan vooral in de natuur) is naar mijn mening heel gezond voor zowel jong als oud. Met ouderdom komen natuurlijk gebreken en die kan je deels voorkomen door bewust je lichaam en je immuunsysteem blijvend te trainen. Dan pakt zo’n pandemie je ook minder snel.
Eric is geïnterviewd door Jara van Bergem, studente Klinische Technologie aan de Technische Universiteit Delft, als onderdeel van haar zorgstage.