Cisca Dresselhuys (76) uit Hilversum, journaliste, vrijwilliger, woont samen met haar partner
Interviews per telefoon
Ik heb een aantal voordelen: ik heb een ruim huis, een grote tuin, een pensioen en ik heb naast mijn vrijwillige taken ook nog betaald werk bij Trouw en Nouveau. In Hilversum doe ik op vrijwillige basis openbare interviews in het filmtheater met wetenschappers of schrijvers, zoals Jan Brokken, Douwe Draaisma en Peter Buwalda. Ook doe ik interviews voor de site van een vriend met bijvoorbeeld een kapster, een tandarts, maar ook met hersenwetenschapper Dick Swaab; allemaal mensen die hun werk op het ogenblik niet meer kunnen doen. Er is voor mij minder veranderd dan voor werkende mensen. Wat wel een verandering is, is dat ik nu voor het eerst een groot interview per telefoon ga afnemen. Ben benieuwd hoe dat gaat.
Echtparen met hond
Ik heb een dagelijkse belafspraak met mijn beste vriendin, zodat ik nog een andere stem hoor dan die van mijn MAN. Het leven is wel saaier en eentoniger dan anders. Elke dag ga ik drie kwartier wandelen en hoop dat ik dan geen echtparen met een hond tegenkom, want die gaan nooit uit de weg. Je bent heel geconcentreerd bezig met andere wandelaars, of ze eruit zien dat ze rechtdoor lopen of je de ruimte zullen geven.
Rusteloos
Wat me wel verbaast, is dat ik te rusteloos ben om een boek te lezen. Terwijl ik normaal graag en veel lees. Wel lees ik meerdere kranten per dag, want ik wil op de hoogte blijven van bijvoorbeeld de RIVM cijfers. Verder kijk ik alleen naar het acht uur journaal en niet naar de talkshows daarna. Het heeft geen nut om daar weer depressief makend nieuws te horen. Mijn man en ik sluiten de dag af met een mooi klassiek concert op Stingray; dan slapen we beter.
Nergens goed voor
Ik heb een enorme hekel aan mensen die zeggen dat deze crisis ergens goed voor is. Goed voor het gat in de ozonlaag of de luchtvervuiling. Hou toch op. Of prinses Irene die roept dat het komt doordat we niet goed omgaan met de natuur. Bah. Gaan er straks dingen veranderen? Nou, ik denk het niet. Na de Tweede Wereldoorlog werd dat ook gedacht en gehoopt, maar het is niet gebeurd. We zijn allemaal mensen en we pakken straks gewoon de draad weer op. Ik zou het wel heel erg vinden wanneer we blijvend afstand moeten houden van andere mensen. Dat je constant moet bedenken dat je elkaar niet zomaar meer kan aanraken. Ik hoop daarnaast dat we met z’n allen gaan leren dat we medisch gezien niet afhankelijk moeten zijn van één partij, zoals van farmaceut Roche of de Chinezen.
Zwaaien naar de bloemist
Ik ben niet echt angstig, maar wanneer de loodgieter langs moet komen, denk ik wel na hoe dat moet met binnenlaten en afstand houden. En ik heb een afspraak met mijn bloemist, die elke week bloemen bij de voordeur neerlegt. Omdat ik de deur niet open wil doen om hem te bedanken, sta ik dan als een idioot te zwaaien in de serre. Ze zullen wel eens denken, wat een raar mens. Dan vind ik het wel sneu dat ik zo terugschrik voor het contact met de medemens.
Hamsteren
Ik ben geen snoeper, maar ik trakteer me nu wel op een schaaltje ongebrande noten. Hamsteren heb ik zeker niet gedaan, ik zou me doodschamen.
Premier en koning
Ik vind dat Rutte het goed doet. Ik kijk met plezier naar de manier waarop hij het moeilijke nieuws brengt. Hij is overtuigend en heeft goede raadgevers. De koning vind ik een beetje onhandig. Als ik hem zie denk ik: ik kan jou beter toespreken dan jij mij.