Bettie (69) uit Den Haag
Uitstellen doktersbezoek
Vorig jaar heb ik mijn ogen laten doen: staar. Nu heb ik een beetje last van mijn oog. Af en toe zie ik dingetjes verspringen en dan denk ik: moet ik nu naar een oogarts? Die heeft natuurlijk geen tijd. Dan zoek ik het op internet op en denk ik: dat verspringen kan gebeuren. Maar dan zie ik weer lichtflitsjes en denk: is dat normaal? Maar ik durf niet naar het ziekenhuis, ik denk echt niet dat ze op mij zitten te wachten. Eigenlijk ben ik de zorg aan het mijden. Dat is een van de dingen die ik lastig vind aan deze tijd: er zijn meer drempels.
De supermarkt
Van de postcodeloterij heb ik een bon gehad voor vegetarische spullen bij Albert Heijn. Maar daar ga ik nu niet heen, veel te druk. Ik ga trouwens meestal naar Ekoplaza, daar is alles biologisch en niet zo druk. En bovendien: we vinden het soms leuk om met z’n tweeën boodschappen te doen, maar dat kan zeker niet bij AH. Ik vind het ook vreemd dat er vroeg in de ochtend in de supermarkt een rustig uurtje voor ouderen is. Alsof alle ouderen zo vroeg opstaan! Ik vind het juist heerlijk om ’s morgens de tijd te nemen om relaxed te ontbijten met een kopje thee, radio of krantje erbij. Vrienden van mij volgens mij ook.
Met de trein op pad
Ik ga graag met z’n tweeën uit naar musea enzo. Dan heb je van de trein zo’n keuzedagkaart en dan kunnen we naar Maastricht of Groningen, maar daar is nu alles ook dicht. Dan kom je in Groningen aan en dan kan je nergens koffiedrinken of eten. Dus wat doe je? Je blijft gewoon thuis. Dat vind ik wel jammer, die uitstapjes die ik nu niet kan maken. Ook vriendinnen buiten de stad zoek ik nu minder snel op. Maar dat is misschien ook wel laksheid. In principe zou dat gewoon kunnen. Toch lijkt het er op één of andere manier op dat we wachten met afspraken maken tot deze tijd voorbij is. Dat vind ik niet heel erg, ik vind het ook wel rustig dat ik niets hoef. Dat is de andere kant van het verhaal: ik hoef niets, o wat heerlijk!
Een moeilijke tijd voor alleenstaanden
Tot nu toe ging ik één tot twee keer per week naar de film in het Filmhuis. Even wachten tot het weer open is. Samen of soms ook alleen. Het was daar prima coronaproof. Ik heb zo’n handige Cinevillepas, dan kan je voor een vast bedrag in de maand zo vaak naar de film als je maar wilt.
Het voordeel dat je in deze tijd met zijn tweeën bent, is gigantisch. Ik heb best veel vriendinnen die alleenstaand zijn en niemand hebben om tegen aan te praten. Dat is verschrikkelijk. Een vriendin is net voor de lockdown met pensioen gegaan. Die ging van het ene moment op het andere van een druk bestaan naar helemaal niets. Daar heb ik het echt mee te doen. Daten is denk ik niet iets waar ze op zitten te wachten. Trouwens, hoe doe je dat in deze tijd? Veel vinden het ook best prima om alleen te zijn en zijn niet op zoek naar een partner. Ik zie wel dat de mensen elkaar meer opzoeken. Dan gaan ze wandelen. Ze doen wel dingen, maar je moet het allemaal buiten de deur doen en als het mooi weer is, is dat leuk. Ik vind het gewoon heel erg lastig voor alleenstaanden. Voor mensen zoals ik, die iemand hebben, is deze tijd een stuk makkelijker.
Kribbige oude vrouwen
Gisteren sprak ik een buurvrouw, net zo oud als ik. Ze vertelde dat ze veel oudere vrouwen de laatste tijd zo kribbig vindt. Ik vroeg haar: ‘Hoezo?’ ‘Ze zijn zo kortaf’, antwoordde ze. Ik vroeg haar: ‘Heb je er wel eens over nagedacht dat ze helemaal alleen zijn en zich misschien niet zo prettig voelen?’ Nee, daar had ze nog nooit over nagedacht. Ik begrijp wel dat ze zich soms een beetje ongelukkig voelen. Ik ben heel bij dat ik een relatie heb. Dat besef ik in deze tijd des te meer!