Ik ben vergeten hoe je iemand een hand geeft

Bert (70) uit Leiden, weduwnaar, gastheer in een museum

Mondkapjes beginnen te wennen

Ik ben eigenlijk best wel voorzichtig. Zo houd ik afstand (als ik eraan denk haha) en ik gebruik medische mondkapjes. Het dragen van mondkapjes begint zelfs te wennen. Het vreemde is dat ik vergeten ben hoe je iemand een hand, laat staan een kus geeft. Verder was ik mijn handen heel regelmatig. Dat doe ik nu dus al bijna tien maanden en ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst verkouden ben geweest. Toch zeker meer dan een jaar geleden!

Zorgen om het klimaat

Ik heb het virus nog steeds niet opgelopen. Ook ben ik niet depressief of angstig. Echt zorgen maak ik mij over het klimaat, de opwarming van de aarde, de ongeorganiseerde EU, enzovoort, enzovoort. Verder gedraagt iedereen zich normaal. Wel hebben grapjes steeds hetzelfde thema… corona.

Gemis

Ik mis het gezelschap van mijn vrouw met wie ik op 31 augustus 2019 veertig jaar getrouwd was. Mijn vrouw is op 15 november 2019 gestorven, 64 jaar oud. De eerste vier jaar van haar ziekte (longkanker met uitzaaiingen naar de hersenen) hoefde ik alleen maar te koken en voor te lezen. De longkanker was genezen maar de uitzaaiingen bleven terugkomen, tot ze op een gegeven moment niet meer kon lopen en wij in september 2018 onze splitlevelwoning moesten verlaten voor een meer toegankelijke woning.

Mantelzorg

Het laatste jaar was erg intensief. Van duwrolstoel naar elektrische rolstoel, en van actieve naar passieve tillift. Ik hielp de thuiszorg met haar verschonen. Verder tanden poetsen, voeren, voorlezen, naar buiten. Heel geleidelijk aan – zo geleidelijk dat ik het zelf nauwelijks door had – werd ze steeds slechter, tot het uiteindelijk toch nog onverwacht afgelopen was.

Koken voor elkaar

Ik heb vrij veel vrienden en kennissen. Hun e-mails en telefoontjes zijn geluksmomentjes. Afspreken in de horeca is onmogelijk, maar we maken van de nood een deugd. Zo geniet ik van de maaltijden die we dan maar thuis voor elkaar koken en met elkaar nuttigen (met maximaal drie personen). En natuurlijk heb ik toch ook genoten van Sinterklaas met de kleinkinderen.

Twijfelen

Ik vind de genomen maatregelen terecht en streng. Maar niet zo streng als in sommige andere landen. En toch daalt het aantal besmettingen niet steil, ook niet in die andere landen trouwens. Ik kan me dan ook wel voorstellen dat mensen aan het nut van de maatregelen gaan twijfelen.