In maart interviewden we Anny (70), zie het verhaal onderaan. In deze update vertelt Anny hoe het nu met haar gaat.
Blijf rustig, blijf thuis of in Nederland
Het ergste lijkt voorbij, maar we moeten nog steeds voorzichtig doen. Ik hoop maar dat mensen zich allemaal een beetje houden aan wat er van hen wordt gevraagd, zodat er geen tweede golf komt. Nu zie je dat mensen op vakantie willen. Aan de ene kant snap ik dat wel, maar aan de andere kant denk ik: Blijf rustig, blijf thuis of in Nederland, maar ga het niet opzoeken in het buitenland. Dat vind ik toch wel link. En dan nu al die feestvierende jongeren in Albufeira. Ik kan me voorstellen dat ze graag willen feesten, maar houd je een beetje aan de regels. Het is lastig, dat weet ik en jongeren beslissen op een gegeven moment zelf wat ze doen ook al adviseren ouders misschien wel anders.
Genieten van vakanties die zijn geweest
Wij zouden net als vorig jaar met onze dochter, schoonzoon en kleindochter op vakantie gaan. We wilden graag een bezoek brengen aan Auschwitz en hadden een mooi huis in Polen gehuurd. Dat ging niet door, dat is jammer, maar het is niet anders. Ik kijk terug op de vele mooie vakanties die ik in mijn leven heb gehad en in gedachten beleef ik de vakanties weer opnieuw, helemaal als ik op mijn iPad webcams bezoek van bijzondere plekken waar we zijn geweest.
De fysio komt nu thuis
Normaal ging ik wekelijks naar het verpleeghuis voor fysiotherapie. Door corona mocht ik daar niet meer komen en pas sinds de laatste weken hebben we via Skype contact. Maar vandaag is ze bij mij thuis geweest. Voor het eerst. Dat ging goed. Ik ben blij dat ze me weer heeft behandeld. Fysiotherapie is inmiddels net als Parkinson onderdeel van mijn leven.
Saamhorigheid
De nieuwe vrijwilligers die tijdens corona zijn opgestaan, doen dat volgens mij gedeeltelijk nog steeds. Minder dan tijdens corona, maar het is niet allemaal weg. We moeten niet vergeten dat ook veel mensen vrijwilligerswerk oppakten, omdat ze plotseling thuis kwamen te zitten en inmiddels weer aan het werk zijn. Maar van degenen die geen betaalde baan hebben denk ik: Ga nog maar even door met al het werk waaraan je bent begonnen.
Geen politieke kleur
Aan het begin van de crisis maakte ik mij druk over de politiek die af en toe lijnrecht tegenover elkaar leek te staan. Ik heb veel debatten en praatprogramma’s gevolgd (overigens, wat fijn dat er geen publiek meer aanwezig is in programma’s. Vooral dat storende geklap is nu voorbij. Wat een rust!), af en toe waren er nog uitschieters, maar gelukkig kwam het in grote lijnen toch op hetzelfde neer.
De keuze van Rutte om Van Rijn te vragen Bruno Bruins te vervangen vond ik heel erg goed. Het was in het belang van Nederland dat ze niet hebben gekeken naar een partij, maar alleen naar ervaring. Van Rijn heeft gewerkt voor alle Nederlanders en dat heeft hij zeer goed gedaan!
Anny (69) uit Middelburg, getrouwd – maart 2020
Dagelijks leven
Corona betekent voor mij dat ik opgesloten in huis zit en dat vind ik niet leuk. Het is heel vreemd. Ik heb Parkinson en mede daardoor ben ik zeer slecht ter been. Normaal gesproken ga ik een dag per week naar mijn vrijwilligerswerk, gaan we op visite, naar de fysiotherapie, brengen regelmatig een bezoekje aan de McDonalds en ineens is dat er allemaal niet meer. Ons ritme is weg. Ik probeer nu thuis zoveel als mogelijk te bewegen, maar of dat lukt is mede afhankelijk van mijn medicijnen. De stimulans van de fysiotherapeut mis ik nu wel.
Politiek
De politiek lijkt ook in deze tijd tegenover elkaar te staan, dat vind ik jammer en voelt ook een beetje unheimisch. Soms ben ik het eens met een lockdown, maar als je dan nadenkt over de tegenargumenten, klinkt dat ook goed. Het is moeilijk. Wie heeft nu gelijk? We leggen ons neer bij wat ons door de politiek wordt verteld. Ik ben blij dat ik zelf die beslissingen niet hoef te nemen.
Angst
Als mijn man, die ook tot de ouderen behoort, boodschappen gaat doen, moet hij van mij heel voorzichtig zijn en afstand houden. Hij is mijn man, maar ook mijn mantelzorger. Kinderen en jongeren moeten dat ook en het gros doet dat volgens mij trouw, maar er zijn er helaas ook een paar die dat niet doen. Dat vind ik niet leuk. Bang ben ik niet. Ik hoop en bid dat het aan ons huis voorbijgaat.
Vervelen
Bang zijn mezelf te vervelen ben ik zeer zeker niet. Ik kan mijzelf sowieso helemaal verliezen in het maken van kaarten, maar ook in mijn beste aankoop ooit: de Ipad. Toen ik vijf jaar geleden ziek werd zorgde deze ervoor dat mijn wereld groter werd: van ideeën opdoen voor mijn hobby’s, het lezen van het nieuws tot en met het kijken van de zondagse kerkdienst. Geweldig toch?!
Saamhorigheid
Er worden mooie initiatieven genomen zoals een belkring en boodschappen die thuis worden bezorgd. Dat wordt gedaan door veel vrijwilligers die dat anders nooit deden. Ik hoop dat dat zo blijft en dat al deze nieuwe vrijwilligers dit blijven doen.
Het gevoel van saamhorigheid kreeg ik afgelopen week door de bloemen die bij ouderen en zorgpersoneel zijn bezorgd, de kerkklokken die om 19.00 uur gingen luidden voor hoop en troost, de Dag van het Nationale Gebed, You’ll never walk alone dat op vele radiozenders tegelijk te horen was en natuurlijk de koning die ons toesprak. Ik vind dat erg mooi en het doet mij goed.
Positief
Wat ik positief vind is dat de mensen tot rust worden gemaand. Het lijkt wel of iedereen eens een keer tot rust komt en ik geloof dat dat ten goede komt van de mensen. Zeven dagen per week vliegen en draven, dat is niet goed. Mensen worden inventiever, ze moeten en hebben er ook de tijd voor. Dat vind ik mooi aan deze tijd!