Mijn kleindochter van vijf heeft nog nooit les in een klaslokaal gehad [update]

We interviewden Anita (72) die in een voorstad van Los Angeles woont eerder in april (zie hieronder). In deze update vertelt ze hoe het nu met haar gaat.

Nieuwe president

Ik ben erg blij: we hebben een nieuwe president. Biden is een goed persoon, hij zal meer rekening houden met het milieu en ik denk dat hij het individu meer zal bevoordelen dan bedrijven. Hij heeft de VS direct weer onderdeel van het klimaatakkoord gemaakt en meteen de mondkapjesplicht ingevoerd, maar het zijn de staten die de activiteiten moeten controleren. Covid heeft ons veel banen gekost in de restaurantbranche en in de detailhandel is de situatie nijpend. Restaurants en zelfs succesvolle winkelketens verklaren zich failliet. Disneyland is al maanden dicht. Kun je jezelf dat voorstellen? Het is de vraag hoelang we de werkloosheid aankunnen. Het is een trieste situatie.

Werk

Mijn dochter werkt bij warenhuis JC Penny. Wegens Covid heeft ze arbeidsuren verloren. Enige vorm van financiële compensatie bij het wegvallen van arbeidsuren kennen we niet. Je moet het dus gewoon met minder geld doen, wat anders was dan in de eerste golf. Toen was de zaak gesloten en kreeg ze een uitkering. We zullen moeten afwachten hoe Congres reageert op de financiële reddingsoperatie van Biden. Gelukkig kopen mensen richting 14 februari weer Valentijnscadeaus. Mensen hebben dus nog steeds liefde in hun hart.

Mijn schoonzoon werkt in de beveiliging. Hij heeft gelukkig een goed contract. Laatst moest hij een paar dagen verplicht thuisblijven van het werk i.v.m. de inauguratie van Joe Biden. Ze waren bang voor ongeregeldheden, waardoor zijn werk tijdelijk werd overgenomen door de federale garde.

Verhuisd

Aan het begin van de crisis woonde ik nog in een mobilehome op een park. Mijn dochter, man en hun twee kinderen woonden in een appartement. We hebben besloten met elkaar een groot huis te kopen, waar we samen in kunnen wonen en waarin toch iedereen zijn privacy heeft. Inmiddels zijn we verhuisd. Het is een prachtig huis, zo groot! Nu we samenwonen scheelt het ons in de kosten, maar het is, zeker in deze tijd ook heel praktisch. Nu de kinderen thuis zijn en de ouders werken, kan ik op de kinderen passen. Dat is ons geluk.

Thuisonderwijs

Sinds bijna een jaar gaan de kinderen niet naar school en hebben ze thuisonderwijs. In de praktijk betekent dit dat we om iets voor 9.00 uur richting de kelder gaan en achter de computer (vaak nog in pyjama) gaan zitten voor de lessen. De online lessen duren tot 12.00 uur, waarna er nog twee tot drie uur huiswerk gemaakt moet worden. Daarna hebben de kinderen vrij en spelen ze in huis of de tuin.

Het afstandsonderwijs is een grote uitdaging voor de leraren. Ze zijn alleen op video te zien en moeten alle kinderen erbij betrekken. Erg moeilijk. Taylor is vijf en zit in de kleuterklas. Ze geniet van haar lessen. Ze is echter nog nooit in een klaslokaal geweest met een leraar of medeleerlingen. Ze weet niet wat ze mist. Parker (7 jaar) weet wel wat klassikale activiteiten en samenwerking is. Ze mist de interactie.

Er zijn genoeg mensen die niet de luxe van een oma in huis hebben. Ze moeten zelf op zoek naar opvang voor de kinderen. Dat is lastig.

Vaccin

Wij zijn erg bezorgd over Covid 19 en gaan daarom bij niemand op bezoek. Ook als een neefje of nichtje een verjaardagspartij zou geven, denk ik niet dat wij daar heen gaan. We hebben een grote tuin waar de meisjes graag samen spelen. In deze tijd zijn zij echt op elkaar aangewezen. Het is wel vreemd dat we ons aan onze nieuwe buren door de hele situatie nog helemaal niet hebben kunnen voorstellen.

Onze vrienden in Orange Country (het gebied tussen Los Angeles en San Diego) hebben ons bericht te zijn ingeënt. Het zal nu voor mij na vast ook niet lang meer duren voor ik word ingeënt

 


 

Anita, 72, alleenstaand, woont in een voorstad van Los Angeles

Dagelijks leven

Het leven hier in L.A. ziet er compleet anders uit dan een paar weken geleden. In het altijd zo chaotische L.A. is het rustig. Ik heb het geluk dat ik op mobile park woon, waardoor ik alles binnen handbereik heb. Normaal gesproken kwam ik ook al niet heel veel buiten het park, dus in die zin is er niet veel veranderd. Het verschil is dat we nu binnen moeten blijven en ik alleen het park af ga voor het doen van boodschappen. Ben dan wel zo slim om in een keer boodschappen voor twee weken te halen. Gepaste afstand tot anderen en je handen bij je houden, is iets waar we allemaal nog een beetje aan moeten wennen. De hug behoort tot het verleden. Laatst raakte ik per ongeluk een wat vieze tafel aan. Ik heb meteen mijn handen ontsmet met hygiënische doekjes die sinds corona een vaste plek in mijn handtas hebben gekregen. Mijn dochter werkt bij warenhuis JC Penny en is haar baan al kwijtgeraakt. Als de winkel de crisis overleeft, mag ze misschien weer komen werken. Voor nu hopen we dat er snel geld komt vanuit de overheid.

Gezondheid

Zeker in deze tijd probeer ik zo gezond mogelijk te leven. Dat is best moeilijk, ik zit veel en dan krijg je automatisch zin in lekkere dingen. Nu de gym is gesloten, ben ik begonnen met aerobics via YouTube. Het is geweldig dat dat kan en zo ben ik toch in beweging. Het leven is nu wel wat eenzamer geworden, maar ik heb niet het gevoel eenzaam te zijn. Mijn twee snoepjes van kleinkinderen mis ik enorm. We zien elkaar nog wel, ze komen langs en op afstand knuffelen we elkaar door het geven van handkusjes. Het is vreemd, maar het lijkt alsof de kinderen het snappen. Wat ik ook wel een beetje mis is mijn o zo belangrijke dagelijkse katjesdrop en hagelslag. Ik koop het altijd online bij een Nederlandse winkel in Michigan, maar die is door alle toestanden gesloten. Elke dag hagelslag op brood zit er helaas niet meer in. In mijn hart en smaak ben en blijf ik toch een Nederlandse.

Angst

Bezorgd ben ik wel. Corona is een onzichtbaar monster, het enige dat je kunt doen is goed opletten. De onzekere factor is tijd. Hoe lang gaat dit duren, een maand? Een paar maanden of misschien wel een jaar? Onze gouverneur heeft Californië al vroeg op slot gedaan. Daar ben ik blij om. De kinderen gaan niet meer naar school, krijgen thuis les en naar verwachting starten zij pas weer in september. Deze week kregen we de oproep om niet meer de straat op te gaan zonder mondkapje, maar deze zijn nergens meer te vinden. Dus kregen we er het advies bij om ze zelf thuis te naaien, dat ga ik nu proberen. Gelukkig lijkt het er op dat Trump de situatie iets serieuzer gaat nemen. Wat mij momenteel enorm stoort is dat hij totaal geen empathie toont naar zieke mensen of nabestaanden. Er overlijden zoveel mensen aan de gevolgen van corona en alles wat we van hem horen is hoe geweldig iedereen het doet. En dan roepen zijn mensen ook steeds: ‘Thanks for your great leadership’.

Positief

Positief aan de hele situatie is dat mensen onderling veel meer naar elkaar omkijken. We doneren massaal geld voor lokale ziekenhuizen, zodat zij beschermingsmiddelen voor hun personeel kunnen kopen en voor kinderen in nood. Vooral voor de kinderen is dat hard nodig. Velen hebben het thuis niet breed en leven op de lunch die ze op school krijgen. Met dit geld wordt ervoor gezorgd dat er ook thuis een goede maaltijd wordt gegeten. Er gaat ook veel geld naar laptops, zodat kinderen het thuisonderwijs kunnen volgen. Corona brengt ons op deze manier samen. Alles heeft een bedoeling of zoals ik altijd zeg ‘Unity of purpose’: we moeten het samen doen!